Naomi Tuininga

            “Feminisme benader ik voor mezelf op een andere manier ten opzichte van anderen. Als ik bijvoorbeeld naar mijn nichtjes kijk hoop ik dat zij nooit lastiggevallen zullen worden of het gevoel hebben harder te moeten werken omdat ze vrouw zijn. Over mezelf zeg ik altijd dat ik gewoon drie keer harder moet schreeuwen om mezelf te laten horen, maar dat doe ik en dat is oké. Ik vind het niet erg om zelf te strijden maar voor anderen hoop ik dat dat pad al wat meer vrij gemaakt wordt. Ik probeer hier zelf actief mee bezig te zijn; ik ben hier in mijn politieke carrière wel veel mee bezig. Ook op school en in theater voer ik dat door, want ik vind dat sommige onderwerpen echt meer door vrouwen verteld moeten worden. Binnen mijn opleiding hoop ik ook dat er meer vrouwelijke filosofen aan bod komen, en daar vraag ik ook echt naar. Ik zou het mooi vinden als er niet alleen een vrouwelijke filosoof aan bod komt als het gaat over gender, maar ook als het gaat over andere onderwerpen. Zo hoop ik dat vrouwen ook buiten hun geslacht kunnen treden en gewoon filosoof kunnen zijn zonder dat hun geslacht ertoe doet.

            Een vrouw waar ik tegenop kijk is natuurlijk mijn moeder. Ik vind haar echt een strijder. Het is niet altijd makkelijk maar ze gaat nooit bij de pakken neerzitten. Toen ze mijn leeftijd had moest ze echt vechten voor heel veel dingen en ik vind het heel knap dat ze dat heeft gedaan en geen wrok koestert omdat ze dat moest doen. Daarnaast kijk ik op tegen Sylvana Simons. Zij doet echt baanbrekende dingen en ik heb het gevoel dat zij iemand is die de weg vrijmaakt voor andere jongen mensen die nu nog niet gehoord worden, op welk gebied dan ook. Ze maakt de weg vrij maar neemt ook de val op zich.

Toevallig heb ik vannacht een nare ervaring gehad. Ik was in een club met mijn date, en er was een man die ons continue probeerde te versieren. Mijn date probeerde dat af te kappen en hem duidelijk te maken dat ze gay is, maar hij zij meteen dat hij het niet geloofde. Voordat we het doorhadden zei hij, “jullie zijn niet gay”, en toen pakte hij ons vol bij ons kruis. Wij waren op dat moment zo flabbergasted en ik voelde me ook heel onveilig. Ik reageerde niet zo fel als dat ik had gewild, maar we hebben hem natuurlijk wel gevraagd wat hij aan het doen was. We merkten alleen al snel dat hij onze reactie niet serieus nam. Wel stonden er twee mannelijke vrienden achter ons, en zij hebben hem op een gegeven moment aangesproken. Op dat moment merkte ik dat de man hun reactie wel serieus nam. Ik vond het heel stom maar ik besefte me dat ik me als ik ga stappen echt veiliger voel met mannen om me heen, omdat andere mannen mij dan sneller respecteren. Uiteindelijk heeft de bewaker hem gelukkig een levenslang club-verbod opgelegd, ik moest wel ‘gered’ worden door andere mannen en dat is vervelend.

Feminisme is voor mij nog belangrijk omdat er in de eerste plaats nog te veel hogere posities bezet worden door mannen en veel minder door vrouwen. Dat is ontzettend problematisch en ik denk niet dat het te maken heeft met kwaliteit maar met te weinig representatie. Met feminisme kun je een beetje gaan duwen in plaats van geloven dat het met de tijd wel zal veranderen. Daar geloof ik niet in. Als wij niet gaan duwen en schoppen tegen wat het systeem nu is verandert er niks. Daarnaast staat feminisme gewoon gelijk aan de basic rights, maar veel mensen blijven dat vergeten of krijgen de kriebel van het woord. Ik denk dat normaliseren om uit te spreken dat je een feminist bent kan helpen om het gesprek meer gaande te houden. Het gesprek voeren is belangrijk want het gaat niet vanzelf.”

Om weer terug te gaan naar de hoofdpagina, klik hier.