Tijdens de Rainbow Week werd de film Over Roze Gesproken gepremieerd in het Filmtheater. In Over Roze gesproken delen vier LHBTI+’ers hun levensverhalen met elkaar. Het zijn vier ouderen die hun leven lang hebben moeten zoeken naar een ruimte om zichzelf te zijn. De film legt een nadruk op het verleden van ouderen LHBTI+’ers om op deze manier hun een stem te geven.  

In het Filmtheater loopt een van de zalen langzamerhand leeg. In gesprek met elkaar komt de menigte naar buiten en tussen al deze mensen loop Charlotte Maria, de regisseur van Over Roze Gesproken. Met een lach op het gezicht en glimmende ogen vertelt ze over de film die zojuist te zien was op het scherm. ‘Een groot deel van de films over queer onderwerpen die ik heb gezien, zijn gemaakt door mensen die zelf niet LHBTI+ zijn. Dit heeft prachtige films opgeleverd, maar niet-queer makers kennen de nuances van leven als LHBTI+’er niet en zien deze daarom over het hoofd. Als queer filmmaker ken ik deze nuances wel. Met Over Roze Gesproken wil ik iets toevoegen aan betere representatie van mijn community.’  

De film is niet alleen opvallend omdat het echt gericht is op ouderen, het speelt zich ook af in een knalroze kamer. Waarom ze juist voor deze setting kozen daar hebben de makers goed over nagedacht. ‘Tijdens de research voor de documentaire hebben we een aantal keer de Roze Salon bezocht. Dit is een plek in Rotterdam waar roze ouderen een keer per week samen komen om koffie te drinken en verhalen met elkaar te delen. Wij zagen dit als een plek waar roze ouderen zichzelf kunnen en waar ze herkenning en erkenning vinden in elkaars verhalen. We vonden het belangrijk dat de hoofdpersonen konden praten op een plek die dit gevoel gaf.’ 

De ouderen in deze film hebben allemaal op hun eigen manier ervaring met de LHBTI+ gemeenschap. In de roze kamer komen zij bij elkaar om hier op een luchtige, maar diepe manier met elkaar over te praten. Om op deze manier een inkijkje te geven hoe het was op queer te zijn voordat het sociaal geaccepteerd was. Ervaringen worden gedeeld en verhalen worden verteld. 

Naast dat de makers aanwezig waren bij deze filmvertoning, was Beeld en Geluid ook aanwezig. Zij zitten namelijk ook niet stil als het gaat om LHBTI+ senioren. Sinds kort zijn zij namelijk ‘Queering the Collections gestart.’ ‘Bij Beeld & Geluid vinden wij het belangrijk dat de amateurcollectie een goede dwarssnede van de Nederlandse bevolking laat zien. Hiermee bedoelen we eigenlijk beelden die niet door professionele makers gemaakt zijn en niet bedoeld zijn voor vertoning aan groot publiek. Door deze amateurbeelden wordt de LHBTI+ gemeenschap in Nederland op deze manier een stukje beter vertegenwoordigd op get gebied van beeld’. Valentine Kuypers wijst naar Charlotte Maria en zegt: ‘Een film zoals deze is prachtig en hebben we echt nodig voor de LHBTI+ gemeenschap, maar voor de gewone burger is de vertegenwoordiging van zichzelf in amateurbeelden net zo belangrijk.’ 

Over Roze Gesproken is verder niet meer in de theaters te zien, wel kun je hem bekijken bij OPEN Rotterdam.  

Lotte Admiraal praat verder over dit onderwerp: