Slager Jeroen Kroon Over Zijn Slagerij en de Toekomst

Slager Jeroen Kroon Over Zijn Slagerij en de Toekomst

Jeroen Kroon in zijn slagerij. Foto: Daan Vergouwe

Volgens een rapport van het CBS zijn Nederlanders in 2023 minder vlees gaan eten in tegenstelling tot 2020. Het rapport is op 5 maart gepubliceerd, en laat zien dat een kwart van alle hoofdmaaltijden die in 2023 gegeten zijn vegetarisch was. Jeroen Kroon (32), eigenaar van Keurslagerij Jeroen Kroon in Terwijde, spreekt over hoe hij slager is geworden, de CBS-cijfers en over de toekomst van slagerijen. 

´´Ik ben op mijn 14e begonnen met slagerswerk. Het was voor mij toen nog een zaterdagbaantje. Ik had nooit echt een idee wat ik wilde worden, maar ik begon het werk steeds leuker te vinden. Mijn baas heeft mij toen benaderd en zei ´Hey, lijkt het je niet leuk om naar een slagersvakschool te gaan?´ Ik wist niet eens dat die bestond, maar ik heb er toen even over nagedacht, en ik dacht: ´Ja, waarom niet? Ik vind het leuk, laten we ervoor gaan!´ En zo is eigenlijk de liefde en de passie gegroeid. Ik ben toen naar Rijswijk geweest, maar je hebt meerdere locaties, zoals in Houten. Nu werk ik hier in totaal vijf jaar, waarvan ik twee-en-een-half jaar zelf eigenaar ben. Ik nam het over van Ton Oostveen (de oude eigenaar). Dat wou ik graag, mijn eigen slagerij. De vorige eigenaar was al redelijk op leeftijd, dus die wilde met de verkoop starten. Toen hebben we twee jaar samengewerkt, daarna heb ik het overgenomen. Hij werkt nog steeds bij mij.´´ 

´´Ik heb een paar vleesvervangers, maar dat is meer voor grote barbecue-partijen waar mensen tussen zitten die vegetarisch of veganistisch zijn, om daaraan te voldoen. Maar ik verkoop ze niet standaard in het assortiment. Ook overweeg ik niet om deze te vergroten, omdat ik daar niet helemaal achter sta als slager zijnde. Ik vind het niet erg om het te verkopen, maar ik vind waar ze mee bezig zijn een klein beetje onzin. Ze zeggen ´Het is slecht voor klimaat´ maar wij kopen ons vlees in Nederland, van lokale boeren. Nederlandse wetgeving is heel streng daarin en boeren zijn ook heel vooruitstrevend met wat ze doen. Qua regels lopen ze heel veel voor op de rest van de wereld. Dan willen ze de hele consumptie weg gaan halen uit Nederland, want dat is het idee, en dan vanuit het buitenland gaan importeren. Dan hebben ze in het buitenland meer koeien en varkens nodig om de vraag van Nederland te kunnen voorzien, dus het probleem verplaatst zich, en dan willen ze het gaan importeren, wat ook nog meer tijd en risico´s met zich mee gaat brengen, zoals grotere groei van bacteriën. Neem bijvoorbeeld wagyu beef uit Japan. Dat duurt een week voordat het hier is, ja, dat kan, maar je bent dan wel een week verder.´´  

´´Ikzelf vind het dus een beetje onzin, en heb eigenlijk het idee dat ze ons daar steeds meer naartoe proberen te sturen. Maar zijn we echt zoveel minder vlees gaan eten? Ik vraag het mij af. Je hoeft niet iedere dag vlees te eten natuurlijk, maar wij merken juist dat mensen steeds bewuster worden in hun vleeskeuze, en eigenlijk hebben wij sinds coronatijd meer aanloop, zeker in het weekend. De verkoop veranderd wel. Wij verkopen in tegenstelling tot tien jaar terug veel meer maaltijden, wat veel met gemakzucht te maken heeft, omdat mensen doordeweeks veel werken, en het avondeten zo makkelijk mogelijk willen maken.´´ 

´´De mensen worden, maar dat is mijn mening, de richting ingeduwd van ´we moeten allemaal vega eten´ dat idee heb ik meer. Kijk maar eens achter op een vega-product hoe lang de lijst is met wat er allemaal in gaat. Terwijl als je bij mij een stuk biefstuk haalt is het ook alleen biefstuk. Er zijn ook mensen die om gezondheidsredenen alleen maar vlees eten, bijvoorbeeld om gezondheidsredenen. Het is of veel vlees of veel vegetarisch en veganistisch, wat ik in beide gevallen een beetje extreem vind. Natuurlijk heb je ook de middenmoot hierin.´´ 

´´Ik denk dat het slagersvak onder dreiging staat vanwege het gebrek aan mensen die nog met hun handen willen werken. Het zijn lange dagen, het zijn veel dagen, de meeste mensen willen niet meer fulltime werken en ik denk dat dat de grootste zorg is. Ik denk dat er altijd slagerijen blijven bestaan, maar ik denk wel dat de slagerij steeds completer wordt. Je ziet nu dat de slagerijen die nu verdwijnen winkeltjes zijn die alleen nog maar vlees verkopen, dus de wat ouderwetsere winkels. Tegenwoordig ontkom je er bijvoorbeeld niet meer aan om maaltijden te maken. Wij hebben kaas bij het assortiment gedaan, maar dat kan in welke vorm dan ook. Je kan ook noten erbij doen, of noem het maar op. Dus dat de slagerijen eigenlijk kleine supermarktjes worden, maar dat je ervoor blijft zorgen dat je qua smaak en vlees iets beter bent dan de supermarkt. Ik denk dat dat een beetje de toekomst gaat worden. Over deze locatie heb ik een goed gevoel. Wij zijn de afgelopen jaren flink gegroeid en dat blijven doen. Het enige waar ik mij zorgen over maak is om het vol te krijgen met personeel. We zijn zeven dagen per week open, dus het blijft doorgaan, wat wel de grootste uitdaging is.´´ 

Over de auteur

Daan Vergouwe

Mijn leven begon op 4 mei 2001 in het ziekenhuis van Vlissingen, Zeeland. Tweeëntwintig jaar lang kon ik deze kleine stad mijn thuishaven, werkomgeving, leerplek en een bron van invloed noemen. Mijn schoolcarriére op het hoger onderwijs ging hier van start aan de CSW. Na deze afgerond te hebben volgde ik een tussenjaar waarin ik schrijven oppakte als hobby. In 2020 ben ik begonnen aan de opleiding marketing & communicatie op mbo-4 niveau. Sinds mijn twaalfde heb ik een fascinatie met muziek. Ik ging in mijn tienerjaren ook veel om met mensen die deze fascinatie met mij deelden. Rond 2022 is deze fascinatie uitgegroeid tot een semi-obsessie: ik ben er elke dag mee bezig, maar ik kan uiteraard ook makkelijk wat anders doen. In mijn vrije tijd speel ik graag de gitaar of luister ik naar allerlei soorten nieuwe muziek. Jazz, hip-hop, funk, soul, rock, blues of een tal aan subgenres, ik ben van weinig stijlen vies. Het leek mij altijd al leuk om hier later wat mee te gaan doen. In mijn derde leerjaar op het mbo heb ik besloten om door te stromen naar het hbo, echter wist ik nog niet in welke richting. Dit gaf ik aan bij mijn mentor, wat resulteerde in een gesprek met mijn ouders om mijn opties op een rijtje te zetten. Hier kwam de suggestie om door te stromen naar de journalistiek, wat ik koos om te gaan volgen. Het lijkt mij daarom ook supertof om later werkzaam te zijn bij een radiozender of een muziekblad!