Hoe werkt het concept van de Kinderkledingbeurs in de Schalm? ‘Mooi initiatief dat kleding hergebruikt wordt’

Hoe werkt het concept van de Kinderkledingbeurs in de Schalm? ‘Mooi initiatief dat kleding hergebruikt wordt’

De Kinderkledingbeurs.

In sociaal-cultureel centrum de Schalm in het Utrechtse de Meern is afgelopen zaterdag weer een kinderkledingbeurs georganiseerd, deze keer speciaal voor lente- en zomerkleding. Sandra de Visser (48) is al een aantal jaar vrijwilliger bij de beurs. Zij vertelt hoe zij de beurzen ervaart en hoe het concept in elkaar zit.

‘Ik vind het een heel mooi initiatief dat die kleding hergebruikt wordt’, zegt Sandra. ‘Het is duurzaam, het is voor de buurt en ik vind het mooi om daarbij betrokken te zijn.’ Het concept van de kledingbeurs is anders dan bij bijvoorbeeld een rommelmarkt. Zo hoef je, als verkoper, niet zelf bij een kraam te staan. ‘Je kunt, als je zelf spullen wil verkopen, van tevoren een lijst bestellen. Hier kun je de details over de artikelen die je wil gaan verkopen invullen. Die lever je een paar dagen voor de beurs in, zodat de vrijwilligers alles in een Excelbestand kunnen zetten. De dag voor het evenement breng je je artikelen, gestickerd en geprijsd, naar het wijkcentrum. De vrijwilligers sorteren dan alles op maat.’ De spullen liggen dus niet per verkoper, maar per categorie en maat. Door de klantnummers op de stickers van elk artikel is traceerbaar wie wat verkoopt.
Het heet een kinderkledingbeurs, toch is er meer dan alleen kleding. Ook spullen als knuffels, creatieve dingen, verkleedkleren en spelletjes worden verkocht. Als je iets hebt gekocht, is retourneren niet mogelijk.
‘Als je iets koopt en je bent niet tevreden, dan kun je het niet terugbrengen. In principe is gekocht ook echt gekocht. Maar als er echt iets mis is, kan de klant mailen en wordt er bekeken of er nog wat geregeld kan worden.’

‘De beurs is afgelopen, dus we gaan nu terugsorteren op klantnummer. De mensen die verkochten kunnen aan het eind van de middag een envelop met het geld dat ze hebben verdiend ophalen. De niet-verkochte spullen worden in tassen gedaan en ook weer mee teruggegeven. Verkopers kunnen beslissen of ze de spullen zelf willen hebben of willen doneren aan het goede doel. Kleding gaat naar Oekraïne en Armenië en speelgoed gaat meestal naar de lokale speelgoedbank.’ Sandra is nu vrijwilliger, maar eerder nam ze ook deel aan het evenement als verkoper. ‘Zelf kleding verkopen bevalt me ook prima. Handig, want je hoeft niet zelf bij je standje te staan. Ook toen ik nog geen vrijwilliger was, heb ik een aantal jaar meegedaan aan de beurs, maar toen verkocht ik alleen.’

De kinderkledingbeurs vindt eens per halfjaar plaats, altijd op een zaterdag van 9.30 tot 11.30.

Verslaggeefster Anna Prins was bij deze kinderkledingbeurs gaan kijken en heeft hier gesproken met de Hoofd Vrijwilliger van dit evenement. In de onderstaande video is te zien hoe het er aan toe gaat bij deze beurs.

Over de auteur

Evi Pang

Ik ben Evi (17) en ik ben verslaggever voor Leidsche Rijn, Vleuten en de Meern namens de School voor Journalistiek. Uiteindelijk zou ik graag werk doen dat te maken heeft met radio of tv. Een baan bij het Jeugdjournaal of een documentaire maken lijkt mij bijvoorbeeld heel leuk. Voor nu wil ik graag meer ervaring opdoen binnen de journalistiek. Mijn grote doel? Mensen een stem geven en hun verhaal vertellen én een deelname aan Wie is de Mol? of de Slimste Mens (dat zou natuurlijk ook leuk zijn). Contact: evi.pang@student.hu.nl