IJsselstein- Op de begaande grond als je de trap afloopt bij de bibliotheek in IJsselstein vind je daar de wekelijkse praattafel. Een bijeenkomst waar mensen van alle nationaliteiten en leeftijden bijeenkomen voor één ding, de Nederlandse taal leren.

Het is mistig buiten op de donderdagochtend, de vrijwilligers die de praattafel verzorgen zijn bang dat er niet veel mensen zullen komen opdagen. Ze zetten alles klaar, koffie en thee op een kar en de geprinte opdrachten die ze die dag bespreken. Het thema van deze week, het weerbericht. ‘Wel heel toepasselijk,’ zegt Marleen van Doorn, een van de vrijwilligers, terwijl ze naar buiten kijkt. Dan toch komen er mensen binnen druppelen, ze pakken hun naamplaatje en nemen plaats aan de witte tafel die zich in het midden van de ruimte bevindt.

De bijeenkomst start met Sonja Postma, ook een vrijwilliger, die aan elke deelnemer even vraagt hoe het gaat, de deelnemers geven antwoord in het Nederlands. Dit lukt hun al best goed. Als er iets niet duidelijk is dan is er een andere deelnemer of vrijwilliger die bijspringt om te helpen, zodat iedereen kan antwoorden. Dan bespreken ze het weer, van Doorn schrijft op het bord het woord ‘mistig’ met daarbij een voorbeeld zin. Sommige deelnemers schrijven de zin op met daarnaast het woord in hun moedertaal, zodat ze thuis nog kunnen oefenen.

Ze splitsen op in drie groepen, aan elke tafel een vrijwilliger die met hun de opdracht over ‘het weerbericht’ gaat behandelen. Op het opdrachtvel staat een vrouwelijke journalist die in de harde wind haar paraplu probeert vast te houden. Aan een van de tafels begint vrijwilliger Mariette Veenendaal met aan haar groepje mededelers te vragen of ze in het Nederlands willen omschrijven wat er op de foto gebeurt. Omar springt als eerste in, hij merkt op dat het hard waait omdat de journaliste haar paraplu stevig vasthoudt. Hij doet dit zowel met Nederlandse woorden alsook handgebaren om zich nog duidelijker te maken.

Tijdens de bijeenkomst komen er steeds meer mensen binnen. Niet wat de vrijwilligers verwachten, maar ze zijn blij verrast. Uiteindelijk zijn er zo’n negen deelnemers. ‘Normaal komen er rond de tien tot twintig mensen bij onze bijeenkomsten.’ vertelt van Doorn. Ook een nieuwe deelnemer is er deze keer bij.

Alle vrijwilligers hebben een taalcursus gedaan zodat ze weten hoe ze het beste les kunnen geven aan de deelnemers. ‘We zijn voor de corona begonnen en het doel is om laagdrempelig te oefenen met de Nederlandse taal.’ vertelt van Doorn. ‘En dan op een ontspannen manier.’ voegt Postma eraan toe. Ze hebben het idee gekregen van de praattafel van Houten en hebben daar hun eigen draai aan gegeven. Ze luisteren veel naar de inbreng van hun deelnemers en hun behoeften, zo hebben ze een keer het onderwerp ‘telefoongesprekken’ behandeld omdat een van de deelnemers dat graag wilde. Andere onderwerpen komen vaak uit de actualiteit, zoals ‘Prinsjesdag’. Dit is zodat de deelnemers de Nederlandse cultuur leren maar ook om ze van actualiteiten op de hoogte te houden. Het nieuws in het Nederlands volgen kan nog moeilijk zijn vanwege de kleine woordenschat, zegt Omar, een van de deelnemers. De lessen zijn niet alleen actueel maar ook interactief, zo is er een stadswandeling geweest en een les waar iedereen hun zelfgemaakte eten meenam en het onderwerp ‘voedsel’ besproken werd. Toekomstige plannen zijn om nog een keer een stadswandeling te maken en een bezoek aan een museum te ondernemen.

De vrijwilligers zijn zeer onder de indruk van de motivatie van de deelnemers. ‘Ze zijn ook niet bang om te vragen.’ aldus van Doorn. Postma vult aan ‘We willen ze enthousiast maken om te leren en ze het zelfvertrouwen geven om Nederlands te spreken.’ Het gaat er vooral om dat ze iets leren op hun eigen tempo.

Het einde van de les is gekomen en de deelnemers nemen afscheid van elkaar, er wordt nog even gevraagd wat ze van plan zijn dit weekend en daarna lopen ze een voor een het lokaal uit. In de nabije toekomst zullen er nog veel van dit soort praattafels plaatsvinden in de bibliotheek van IJsselstein. Een gezellige en leerzame bijeenkomst voor iedereen die de taal Nederlands wil leren. ‘We blijven dit nog wel even doen hoor.’ daar eindigt Postma mee.