In de bibliotheek in Nieuwegein werd afgelopen vrijdag een workshop spoken-word gegeven aan jongeren van vijftien jaar en ouder. De workshop werd geleid door Elten Kiene. Tijdens de workshop behandelde Elton het onderwerp slavernij, om op deze manier de afschaffing van de slavernij van 150 jaar geleden te herdenken.
Voorafgaand aan de workshop zei Elten: ‘Ik ben benieuwd hoeveel jongeren er komen; je weet het immers nooit met jongeren.’ Samen met de jongerenwerkers van Movactor was het gelukt om een klein klaslokaal vol jongeren voor de workshop te motiveren. Één voor één liepen de jongeren de bibliotheek binnen om de workshop van Elten bij te wonen. De workshop begon voor iedereen met een heerlijke vegetarische pizza. Deze pizza’s waren zeer welkom voor de jongeren, en ze verdwenen dan ook snel. Tijdens het eten leerde iedereen elkaar al een beetje kennen, waardoor er een zeer ontspannen sfeer ontstond.
Nadat de pizza’s op waren, verplaatste de groep zich naar een andere ruimte, zodat Elten met zijn workshop kon beginnen. De jongeren en de jongerenwerkers namen plaats aan een lange tafel, zodat iedereen goed zicht had op Elten. Elten begon de workshop met een korte introductie van zichzelf. Tijdens die introductie besteedde hij veel aandacht aan het woord “beeldvorming”: ‘Ik hoef mezelf namelijk helemaal niet voor te stellen. Jullie hebben waarschijnlijk al een beeld van mij. Alleen dat is misschien niet het juiste beeld. Ik wil ervoor zorgen dat jullie een juist beeld van mij hebben, en dat kan ik alleen doen wanneer ik uitleg wie ik ben.’ Hierna kwam de rest van de aanwezigen aan de beurt om zichzelf voor te stellen. Op deze manier werd iedereen in de ruimte gelijk behandeld en ontstond er een veilige sfeer, zodat het voor iedereen makkelijker werd om zichzelf te uiten. Elten stelde tegelijkertijd een aantal persoonlijke vragen zoals: ‘Waar ben je dankbaar voor?’ en ‘Wat zou je anders willen zien in je omgeving?’. Door deze vragen kwam er wat los in de groep en ontstond er een gesprek.
Uiteindelijk kreeg de groep van Elten de opdracht om pen en papier te pakken. Ze kregen de opdracht om vijf minuten lang in stilte non-stop te schrijven over alle gedachten die in je opkomen als je denkt aan de slavernij in Nederland. Het was niet toegestaan om te krassen. Elten gaf duidelijk aan de jongeren mee: ‘Er is geen goed of fout, schrijf alles op wat je denkt, het maakt niet uit wat er staat.’ Deze opdracht was bedoeld om de groep te laten wennen aan het schrijven. De ene persoon had er meer moeite mee dan de ander. Bij de een ging de pen vlot over het papier, bij de ander hoorde je druk geklik van de pen, niet wetend wat hij op moest schrijven. ‘En hoe vond je het schrijven?’ Was dan ook de eerste vraag die Elton stelde toen de vijf minuten voorbij waren. Een van de jongeren antwoordde daarop met: ‘Ik vond het super lastig, ik wist niet goed wat ik op moest schrijven. Ik vind schrijven ook echt niet leuk, dus daar ligt het waarschijnlijk ook aan.’
Vervolgens ging Elton door naar de volgende opdracht. ‘De opdracht luidt als volgt: teken op het papier drie kolommen en nummer elke kolom. Je krijgt straks een aantal vragen, die beantwoord je alleen in de eerste kolom. Elk antwoord op een vraag schrijf je op met één steekwoord,’ aldus Elten. De vragen die Elten stelde waren vragen zoals: ‘Waar ben je trots op?’, ‘Waar ben je dankbaar voor?’ en ‘Wat is je favoriete plek?’. Vervolgens moest iedereen in de tweede kolom één woord opschrijven dat te maken had met het woord wat er was opgeschreven in de eerste kolom.
Dit herhaalde zich ook bij kolom drie. Op het moment dat iedereen klaar was met de opdracht, was het de bedoeling dat iedereen een tabel op zijn papier had staan, met drie kolommen, gevuld met allemaal steekwoorden die te maken hebben met ieders persoonlijke leven. Elton gaf toen de opdracht: ‘Kijk eens goed naar je papier, ga op zoek naar de rode draad in de steekwoorden die je hebt opgeschreven. Als je dat hebt gedaan, gaan we terug naar de free-write opdracht. Iedereen gaat weer vijf minuten non-stop schrijven zonder te krassen. Dit keer is je onderwerp je eigen rode draad. Laat die rode draad zo veel mogelijk terugkomen in je verhaal.’ In vergelijking met de vorige keer ging nu iedereen direct aan de slag met het schrijven; de pennen gingen vlot over het papier heen en er heerste een enorme stilte in de kamer. Iedereen was super gefocust op het schrijven van zijn eigen verhaal. Na 5 minuten, toen alle pennen moesten stoppen, vroeg Elton wie zijn verhaal met de groep wilde delen. De een vond het wat spannender dan de ander, maar toch heeft Elten het voor elkaar gekregen dat iedereen zich comfortabel genoeg voelde om zijn verhaal te delen. Als afsluiting van de workshop deelde Elton ook nog een van zijn eigen spoken-word. Hiervan was iedereen zeer onder de indruk. ‘Je bent echt super inspirerend om naar te luisteren, je brengt je motivatie echt goed op me over. Elten, je bent echt een geboren spreker.’ Met die woorden sloot de jongerenwerker Savimby de workshop af.
