In Nederland is euthanasie onder bepaalde voorwaarden toegestaan. De Wet toetsing levensbeëindiging op verzoek en hulp bij zelfdoding regelt deze voorwaarden. Sinds 2002 is euthanasie en hulp bij zelfdoding in Nederland onder voorwaarden toegestaan volgens deze wet.
Artsen zijn niet verplicht om euthanasie uit te voeren en patiënten hebben geen recht op euthanasie. Het besluit om euthanasie uiteindelijk te verrichten, is een gezamenlijk besluit van arts en patiënt. De euthanasiewetgeving is tot stand gekomen na langdurig politiek beraad en na meerdere rechtszaken. Nederland was door deze wetgeving het eerste land ter wereld dat euthanasie legaliseerde.
Euthanasie is een complex vraagstuk waarbij verschillende partijen betrokken zijn. De Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde (NVVE) zet zich al meer dan 50 jaar in voor keuzevrijheid aan het einde van het leven. In de Euthanasiewet is geregeld dat levensbeëindigend handelen door artsen niet strafbaar is wanneer zij zich aan zes zorgvuldigheidseisen uit de wet houden.
Er zijn politieke partijen die tegen euthanasie zijn, zoals de ChristenUnie en de SGP. Zij vinden dat het leven heilig is en dat het niet aan mensen is om te beslissen wanneer het leven beëindigd moet worden. Andere partijen, zoals D66, GroenLinks en de PvdA, zijn juist voorstander van het recht op euthanasie en vinden dat mensen zelf moeten kunnen beslissen over hun levenseinde. De VVD bevindt zich hierin meer in het midden en pleit voor meer aandacht voor palliatieve zorg en betere richtlijnen voor artsen die euthanasie uitvoeren.
