In dit artikel wordt er uitgezocht of de bewering: “Extra betalen voor plasticwegwerpafval lijkt niet te werken” klopt. Deze claim is gedaan door Dirk Groot in een artikel van de NOS. Er is nog niet bewezen of deze claim klopt.
Je moet meer voor het plastic wegwerpafval betalen maar aan het einde van de rit blijft het afval hetzelfde en wordt er hetzelfde mee omgegaan als wanneer er niet extra betaald voor wordt. Dirk Groot, ook wel de Zwerfinator genoemd, raapt en documenteert al jaren zwerfafval. Zo doet hij dit ook bij plastic wegwerpafval. “Op bekers zou eigenlijk ook statiegeld moeten komen”, zegt Groot. Dit zou logisch zijn omdat er dan een beloning aanzit en het niet meer zo snel in de natuur beland. In bekers zit namelijk alsnog een plastic laag omdat de inhoud anders doorlekt. Dit is dus alsnog slecht voor het milieu, ookal lijken ze wel van karton gemaakt.
Is deze conclusie wel te maken?
“Het is niet mogelijk om op zo’n korte termijn conclusies over trends te trekken.”, vertelt Saskia van Huijgevoort, woordvoerster van Rijkswaterstaat. Het Rijkswaterstaat monitort het zwerfafval wel, maar doet dit niet maandelijks. Hierdoor is het nu nog eigenlijk te vroeg om te concluderen of de maatregel nuttig is of niet. Veel bedrijven zijn al wel overgegaan op karton en hout servies. karton zijn dan van plastic.
Dirk vertelt dat hij de maatregel, geen nuttige maatregel vind. Dit omdat het consumptie gedrag van mensen toch niet gaat veranderen. Dit zie je ook terug in dat blikjes alsnog snel op straat worden gegooid maar deze worden snel weer opgeruimd door mensen die wel geïnteresseerd zijn in het statiegeld. Bij resterend plastic afval is dit niet het geval omdat je enkel een extra prijs betaald en de consument er verder niks voor terugkrijgt. “Bedrijven kunnen er eventueel wel profijt van hebben omdat het niet duidelijk is wat er met het geld gebeurd, dit is geen belasting ofzo.” voegt Groot toe.
Hoe wordt dit onderzocht?
Alles wat Dirk opruimt zet hij op de foto met zijn telefoon en op deze manier houdt hij data, plek en tijd bij. Als hij thuiskomt zet hij dit op zijn computer en voegt hier extra data aan toe: welk materiaal is het? Welk merk? Ook kan hij dan bijhouden hoeveel meter hij dan aflegt. Zo kan hij berekenen hoeveel afval er gevonden wordt per 100 meter of per kilometer. Dit proces wordt ook nog weleens gestoord door vogels. Zij nemen soms plastic afval, zoals sausbakjes, mee naar andere plekken. Hierdoor zijn de metingen van Dirk niet altijd exact. Zo doet hij ook al jaren onderzoek naar blikjes en flesjes, dit onderzoek wordt zelfs meegenomen in de rapporten van Rijkswaterstaat. Op andere gebieden wordt er nog geen informatie uitgewisseld maar er wordt wel contact tussen beide gehouden.
Conclusie
Uit de informatie die verzameld is kunnen wij dus concluderen dat de uitspraak: “Extra betalen voor plastic wegwerpafval lijkt niet te werken”, eigenlijk te snel is gedaan. Zoals de woordvoerster van Rijkswaterstaat, Saskia van Huijgevoort, en Dirk Groot hebben aangeven, is er nog geen of te weinig onderzoek gedaan naar de hoeveelheid plastic wegwerpafval dat nu in het milieu ligt. Of deze maatregel dus zin heeft zal in de toekomst nog moeten blijken.
