Stichtse Vecht

Selecteer Pagina

Breukelaars weer in de rij voor de jaarlijkse poffertjestraditie

Breukelaars weer in de rij voor de jaarlijkse poffertjestraditie

Poffertjeskraam D. van der Steen in park Boom en Bosch @ Wouter Heesen

In het mooie park voor het gemeentekantoor van Stichtse Vecht staat Poffertjes en Wafelkraam D. van der Steen. Deze poffertjeskraam zet een meer dan honderd jaar oude traditie voort. De traditie is ooit ontstaan in 1913 door Kees Tippelaar. Hij zorgde ervoor dat kinderen gratis poffertjes konden eten op zijn verjaardag. De Breukelaars zijn blij de vertrouwde kraam weer op zijn plek te zien na een jaar wachten en staan massaal in de rij.

In het park Boom en Bosch staat een verplaatsbaar restaurant van hout. Terwijl de eigenaar, Henk Roels, antwoord geeft op vragen, schenkt hij beslag over een sissend heet poffertjesijzer. “Ik heb de zaak in zijn geheel overgenomen van de vorige eigenaar”, vertelt Roels. Dit lijkt een goede investering te zijn geweest, het loopt als een trein. De tafels worden bezet door jong en oud. Veel van de oudere Breukelaars zijn hier als kind ook geweest. Vroeger trok de kraam het hele land door naar wel elf verschillende plekken. Inmiddels staat de kraam het jaar door in Bussum, behalve drie weken in de herfst. Dan komt de kraam naar Breukelen om de jaarlijkse traditie te vieren. De geur van poedersuiker en gesmolten roomboter is overweldigend in de zaak. Ondanks dat het donderdag twaalf uur ’s ochtends is, staat er al een flinke rij voor de eettent. Jolanda en haar moeder hebben een tafeltje weten te bemachtigen en wachten netjes op hun bestelling. Jolanda komt uit Wilnis, een dorp tien kilometer verder op. Ze is zelf nooit als kind naar de poffertjeskraam geweest “Maar mijn oom komt uit Breukelen, van hem heb ik wel wat over de traditie gehoord”, vertelt ze.

De traditie ontstond 110 jaar geleden op de verjaardag van Leonard Corneille Dudok de Wit. Elk jaar trakteerde hij alle kinderen uit de buurt op gratis poffertjes. Dudok de Wit, geboren in 1843, in een rijke familie die in suiker handelde. Hij voelde zich erg begaan met de minder bedeelden. Leonard trad niet in zijn vaders voetsporen maar hij legde wel zijn eigen voetsporen neer met zijn lange wandelingen door Java, Japan en China. Hij werd vanwege die lange wandelingen Kees De Tippelaar genoemd. Voor het gemeentehuis staat nog steeds het beeld van de bekende Breukelaar. Elk jaar komen alle schoolkinderen uit de buurt dit standbeeld bekijken om daarna poffertjes te eten. “Dudok de Wit was een filantroop en geliefd man in Breukelen, en hij hield erg van kinderen”, vertelt Roels.

“Als kind ben je vooral blij dat je poffertjes krijgt, maar pas nu ik hier werk weet ik pas echt een beetje het verhaal van hoe en wat de traditie inhoudt” vertelt Dick, een van de poffertjesbakkers achter het ijzer. “Mensen kijken er al het hele jaar eigenlijk naar uit” zegt hij met trots. Henk Roels hoopt dat de traditie altijd voort blijft leven. Voorlopig is hij nog niet op zoek naar een opvolger en bakt hij de poffertjes met zijn team. Vijftien oktober verplaatst de tent weer naar Bussum en moeten de Breukelaars weer een jaar wachten op de lekkernijen die voortkomen uit de 110 jaar oude traditie van Kees de Tippelaar.

Audio interview door Sam Hoeks

Over de auteur

Wouter Heesen

Ik ben Wouter, twintig jaar oud. Ik woon in Utrecht en ben erg geïnteresseerd in filosofie en gedachtegoed. Daarom schrijf ik het komende jaar graag over een breed spectrum van onderwerpen. Ik ben erg nieuwsgierig en hoop in de toekomst meer de diepte in te kunnen gaan. In mijn vrije tijd studeer ik Japans en ik hoop meer talen te leren, omdat ik erg blij word van diversiteit in mensen en culturen. Het lijkt mij leuk om columnist te worden, maar ik zou ook erg geïnteresseerd zijn in andere journalistieke professies.