Alessa is docent in het basisonderwijs. Zij geeft al jaren les aan klassen in de onderbouw van de basisschool. Ook zij wordt elke dag geconfronteerd met de invloed die armoede heeft op kinderen. Sommige ouders krijgen het niet voor elkaar om hun kinderen met ontbijt of eten elke dag naar school te sturen.

Kan je kort omschrijven wat voor school de Fiep Westendorp school is? “De Fiep is een basisschool in Amsterdam Slotervaart. De school staat in een hele diverse wijk en zo zijn de kinderen op deze basisschool ook heel divers. Ze hebben verschillende achtergronden. Ouders hebben verschillende inkomens, de ene ouder heeft het echt goed, terwijl een ander geen cent te makken heeft. Dus al met al de populatie op school is heel divers.”

Komen er veel kinderen bij jou in de klas die zonder ontbijt of eten naar school worden gestuurd?

“Ja die zijn er wel, van een twee- of drietal weet ik dat ze dat niet goed kunnen organiseren thuis. Dat zullen er hier in iedere klas wel minstens twee of drie zijn, maar dat zouden er ook zomaar meer kunnen zijn, want er gebeurt ook veel onder de radar”

Hoe ziet de hulp rondom gratis eten voor kinderen er bij jullie op school uit?

“Wij hebben er als school voor gekozen om iedere week aan elke klas een gezond tien-uurtje uit te delen. Dat verstrekken we eigenlijk gewoon voor alle leerlingen, wat voor achtergrond de leerlingen ook hebben. We hebben dit gezonde tien-uurtje al een aantal jaren, maar tegenwoordig wordt dit voor ons gefinancierd. Hierdoor kan de ouderbijdrage omlaag en dat heeft natuurlijk ook de uitwerking naar de ouders toe die het niet zo breed hebben.”

Geeft het extra stress om te merken dat kinderen thuis in armoede leven en wel elke dag bij jou in de klas zitten?

“Als leerkracht zie je het wel gewoon van heel dichtbij. Ik probeer de kinderen die het moeilijk hebben thuis toch gewoon net wat extra aandacht te geven en het op school voor hen wel zo goed mogelijk te maken. Tegelijkertijd moet ik als leerkracht ook heel goed in de gaten houden dat ik juist met deze leerlingen tot het leren kom. Dit soort dingen probeer ik niet al te veel op mijn schouders te laten drukken. Sommige kinderen hebben het wel echt heel erg moeilijk en dan probeer ik een zo veilig mogelijke situatie te creëren in de klas en meer dan dat kan ik ook niet bijdragen. Zelf zit ik al heel lang in het vak, maar ik kan me heel goed voorstellen dat wanneer je net vers van de pabo af komt, dit wel echt even schrikken kan zijn. Er zijn ook oud-collega’s die na een paar jaar wel bewust kiezen voor een school in een andere populatie.”

Worden deze kinderen ook vanuit de basisschool geholpen of spring je in op de momenten dat je door hebt dat deze kinderen hulp nodig hebben?

“Als we merken dat een kind niks heeft gegeten, kunnen ze altijd alvast hun lunch opeten, als die mee is. We hebben altijd wel wat extra fruit op school. Voor deze leerlingen is zo’n gratis ontbijt ook echt heel erg nodig. Op een lege maag kan je niet leren. Maar hoe we dat nu weer moeten gaan organiseren is echt de tweede uitdaging.”