Het Spaanse politieke veld is gespannen. Vandaag wordt door het parlement gestemd om te besluiten of Alberto Núñez Feijóo, leider van de conservatieve partij Popular Party (PP), de nieuwe premier zal worden. Zijn kansen zijn echter klein: om de meerderheid in het parlement te halen is namelijk steun van de Catalaanse separatistische partij Junts per Catalonya nodig. Als Feijóo deze stemming verliest zal de huidige linkse premier Pedro Sanchez een kans krijgen om zijn positie te behouden.

Sanchez heeft een grotere kans op het verkrijgen van een meerderheid aantal zetels. Als sociaaldemocratisch leider van de Partido Socialista Obrero Espanol (PSOE) heeft zijn partij betere betrekkingen met Catalaanse partijen dan de PP van Feijóo. De steun van Junts zou echter niet onvoorwaardelijk zijn. Eén van de eisen die de separatistische partij stelt is dat de vervolgingen van separatisten die een rol speelden in het illegale onafhankelijkheidsreferendum worden stopgezet. Dan zou hun leider, Carlos Puigdemont, niet meer in ballingschap in Brussel hoeven te wonen. Een andere eis is een officieel onafhankelijkheidsreferendum voor Catalonië. Volgens Nassreddin Raibi, Nederlands politicoloog en expert Spanje, zijn deze eisen vanuit de Spaanse grondwet gezien niet eens te behalen.

De vraag is of Sanchez de samenwerking met Junts aan zal gaan. Hoewel dit de enige manier is om het premierschap te behouden, zou het tot grote imagoschade leiden. De eisen zijn controversieel en veel Spanjaarden veroordelen de samenwerking met een separatistenpartij: toen de eisen van Junts bekend werden verzamelden 40.000 demonstranten zich, onder leiding van de PP, in de straten van Madrid. Het is nog maar de vraag of Sanchez, als hij met Junts in zee gaat, genoeg steun overhoudt om premier te worden. Raibi: “Alles is nog mogelijk. Sanchez wordt gezien als een opportunistische politicus die met goocheltrucs zijn zin kan krijgen. Niemand weet wat zijn plan is.”

Wel duidelijk is dat het hele proces rondom het kiezen van een nieuwe premier vast loopt. Beide partijen kunnen geen kant op zonder compromissen te sluiten, terwijl compromissen sluiten nauwelijks meer als mogelijkheid wordt gezien. Dit zegt ook Raibi: “Spanje is de laatste jaren enorm gepolariseerd. Een middenweg bestaat eigenlijk niet meer en iedereen houdt zijn benen gestrekt. Hierdoor kan het parlement geen kant meer op.”

Bekijk hieronder het interview met Koen Greven, oud-correspondent voor NRC in Spanje: