In het teken van NLdoet organiseerden Taal Doet Meer en BAPAHO afgelopen weekend een taalwandeling in Overvecht. Taal Doet Meer helpt mensen met hun Nederlandse taalvaardigheid, met behulp van vrijwilligers. BAPAHO, Backpacking Holland, verbindt culturen in eigen land. De organisaties verzorgen al langere tijd taalwandelingen, maar voor NLdoet was er nu ook één in Overvecht. De Italiaanse Sofia Gilli (29) woont nu zo’n vijf jaar in Nederland en was één van de deelnemers. Tijdens deze wandeling ging zij met haar groep in gesprek, in het Nederlands uiteraard, over alles wat met Overvecht te maken heeft.
Waarom ben je naar Nederland verhuisd?
“Ik ben geboren in Italië, maar heb het grootste deel van mijn leven in Zuid-Afrika gewoond. Na mijn studie Psychologie wilde ik een master doen, maar in Zuid-Afrika is dat best lastig. Toen ben ik in het buitenland gaan zoeken. Mijn eerste keuze was het Verenigd Koninkrijk, maar ik ben blij dat dat uiteindelijk niet doorging, want toen belandde ik in Utrecht. Ik vond het hier geweldig, en nu woon ik er al vijf jaar. Ik woonde eerst in de Uithof als student, toen heb ik in Overvecht gewoond, daarna in het centrum en nu woon ik in Noordoost, bij het Griftpark.”
Hoe goed is jouw Nederlands na deze vijf jaar?
“Omdat mijn werk in het Engels is, heeft het me veel tijd gekost om Nederlands te leren. Ik spreek het nog niet vloeiend, maar het wordt steeds beter. Soms voel ik me wel slecht dat ik het nog niet zo vloeiend spreek, maar ik werk er wel aan. Op het moment ben ik halverwege mijn B2/NT2, een diploma voor mensen die willen werken op hbo- of universitair niveau. Daarnaast heb ik in Zuid-Afrika Afrikaans geleerd, wat lijkt op Nederlands, dus als ik in een situatie kom waar mensen echt alleen Nederlands spreken, helpt dat een beetje. Ik kan Nederlands echter een stuk beter verstaan en lezen dan dat ik het spreek en schrijf.”
Dit was de eerste keer dat je meedeed aan de taalwandeling, hoe ben je erachter gekomen dat dit bestond?
“Ik vond het op Facebook. Ik volg een aantal pagina’s van Gemeente Utrecht en ik denk dat de advertentie daarop stond. Het klonk als een leuke manier om Nederlands te oefenen, Overvecht nog wat beter te leren kennen en met andere deelnemers meer te leren over de geschiedenis van de wijk.”
Hoe ziet zo’n wandeling er dan uit?
“Voor deze wandeling waren we met drie deelnemers en twee gidsen, allemaal van verschillende leeftijden. We kregen een routekaart en een rugzak met wat spullen erin. Op de achterkant van de kaart stond informatie over verschillende locaties met daarbij wat vragen om het gesprek op gang te helpen. We kregen veel persoonlijke aandacht van de gidsen, wat erg fijn was. De route was zo’n zeven kilometer en omdat je tegelijkertijd ook best veel moet nadenken, was ik daarna best moe!”
Wat vond je het leukst aan de wandeling?
“Een van de meest interessante dingen die we hebben gedaan, was een moskee bezoeken. Deze moskee was één van de locaties op de kaart, dus wij gingen daar naar binnen. Ik was verrast hoe gastvriendelijk de mensen waren, vooral naar mij, aangezien ik de enige vrouw van de groep was en ik weet dat er een scheiding tussen mannen en vrouwen is in een moskee. We kregen eigenlijk een spontane tour van een van de mensen daar. Hij wist volgens mij ook niet dat wij niet Nederlands waren, dus alles wat hij zei was in het Nederlands, wat natuurlijk een goede oefening was.”
Je woont nu in Utrecht Noordoost, vind je dat er een groot verschil zit tussen die wijk en Overvecht?
“Ik zag dat er veel meer mensen met een migratieachtergrond wonen in Overvecht, die weinig Nederlands spreken. Noordoost is wat mooier esthetisch gezien, maar ik ben natuurlijk opgegroeid in Zuid-Afrika dus toen ik nog in Overvecht woonde, moest ik moet altijd lachen als mensen zeiden dat ik in de ‘ghetto’ woonde. Het is meer dat de gebouwen in Overvecht minder mooi zijn en er zijn dus meer mensen met een migratieachtergrond, maar dat maakt het geen ghetto. Ik voelde me niet onveilig toen ik daar woonde.”
Je zegt dat je meer mensen met een migratieachtergrond zag in Overvecht dan in Noordoost, denk je dan dat zo’n taalwandeling de gemeenschap in Overvecht en omstreken bij elkaar brengt?
“Ja, ik denk dat het heel erg helpt. Toen we bijvoorbeeld naar de moskee gingen, zei een deelnemer dat hij zelf regelmatig naar die moskee gaat. Dat we ergens naar binnen mochten waar ik zelf niet zo snel heen zou gaan omdat het niet mijn cultuur of geloof is, helpt echt met de verbinding tussen mensen. Want eigenlijk zijn we helemaal niet zo verschillend. Ook het feit dat de wandeling gratis is, vind ik goed. Zo kan je echt iedereen samenbrengen.”
Zou je een taalwandeling aanraden aan mensen die ook Nederlands willen leren?
“Absoluut! Ook al was ik moe aan het einde, ik vond het een hele goede oefening. Ik heb twee uur lang Nederlands gepraat. Een persoon in mijn groepje sprak minder goed Nederlands, maar hij deed zijn best en bleef het proberen. Er was helemaal geen druk om al op een heel hoog niveau te praten. En alleen luisteren naar iemand die Nederlands spreekt helpt ook al, dus ik heb er eigenlijk niks negatiefs over te zeggen!”
