De expositie ‘The Book of Ruth’ is volgens mede-eigenaar van The Moving Gallery Arnoud van Mosselveld juist nu erg belangrijk. Zo vertelde Arnoud tijdens een tour door zijn galerie dat deze expositie, gemaakt door de Israëlische Ruthi Helbitz Cohen, doelbewust een apolitiek karakter heeft. 

Terwijl de eerste klanten van de Moving Gallery naar binnen lopen vertelt, praat ik met Arnoud van Mosselveld. Een oud jurist en kunstenaar die samen met een vriend op de Monseigneur van de Weteringstraat The Moving Gallery is begonnen. Arnoud vertelt over The Book of Ruth het volgende: ‘Deze expositie ligt nu natuurlijk erg gevoelig, een Israëlische kunstenaar die in samenwerking met Palestijnse vrouwen kunst maakt‘. Toch stelt Arnoud dat er geen politieke lading achter de expositie zit. ‘We hebben heel bewust de politieke lading op de achtergrond gehouden’, aldus Arnoud. De reden achter deze keuze is dat de recente oorlog tussen Israël en Hamas al voor heel veel polarisatie zorgt. ‘Als we deze expositie ook een politieke kleur gingen geven, droegen we juist bij dat probleem bij, en precies dat proberen we te voorkomen.’ Kunst heeft volgens Arnoud namelijk juist een verbindende functie. Kunst kan juist mensen troosten en verbinden. Met kunst kan je heel goed laten zien dat schoonheid iets is wat universeel is, en zich niets aantrekt van de labels van wat jouw godsdienst is of hoe je eruit ziet. Bij The Book of Ruth is daarom geprobeerd een troostende en verbindende functie te geven aan de expositie. De expositie probeert hiermee de nadruk te leggen op aandacht voor slachtoffers en verbinding, en niet op politiek en oordelen. Terwijl enkele mensen fluisterend naar de verschillende schilderijen kijken vertelt Arnoud mij dat juist dat anno 2023 erg belangrijk is, ‘tegenwoordig loopt iedereen de hele tijd, maar langs elkaar te praten in plaats van met elkaar, af en toe afstand nemen van een zaak en dingen over je heen laten komen is heel belangrijk’. ‘Voor Ruthi Cohen is dit al helemaal speciaal’, aldus Arnoud. Als Joodse kunstenares werkt ze namelijk veel met Palestijnse vrouwen. Haar doel is door haar kunst de door mensen gecreëerde afstand tussen verschillende volken en groepen te overbruggen, en vooral ook het menselijke van de mens laten zien. Schoonheid laten zien in het kwaad is daarmee volgens Arnoud erg belangrijk bij deze expositie.  

De expositie The Book of Ruth gaat over het verhaal uit het Oude Testament genaamd Ruth. Dit verhaal, waarin thema’s als vrouwenrechten en acceptatie tussen volkeren centraal staat, is in beeld gebracht door op allemaal verschillende manieren mensen te schilderen. Sommige mensen zijn op een doek van drie bij drie geschilderd en andere op een A4’tje, maar één ding zijn ze allemaal: uniek. Veerle de Wit, student Fine Arts in Rotterdam, deelt deze mening. Ik sprak haar terwijl we door The Moving Gallery rondliepen. ‘Zelf probeer ik ook altijd eerst niet naar een politieke lading of doel te kijken, eerst kijk ik wat er nu echt te zien is en wat voor gevoel het naar boven brengt en dan daarna kijken wat het bredere politieke doel is’. Het valt Veerle verder vooral op dat veel van de werken erg ruw en ruig geschilderd zijn. De scherpe contrasten tussen kleuren en de felheid van de verf maken dat je meegesleept wordt in het schilderij en dat je aan het denken wordt gezet. ‘Je voelt bijna wat deze vrouwen voelen als je ze in de ogen aankijkt, en dat is voor mij het mooie aan kunst’. Zelf vindt Veerle het stuk Snow White het mooist (te zien op de toegevoegde foto). Allereerst houdt Veerle namelijk van schilderijen op wandkleden, dat geeft toch net een ander gevoel volgens Veerle. Veerle houdt er bovendien van dat het groot is, dat maakt dat er erg veel is om naar te kijken. Het is niet echt per se een stuk wat ze thuis zou hangen, maar toch interesseert het haar erg, ‘je ziet niet zo vaak kunst als dit en dat vind ik erg leuk’. 

Arnoud legt buiten het interview nog meer uit over de expositie. Arnoud legt de expositie uit en geeft een rondleiding én praat over wat hij zelf van de kunst vindt. Wat hoort kunst zoals die van Ruth met kijkers en kopers te doen in een onrustige tijd als deze.