Utrecht Oost – Anna van Dijk is coach, naast haar eigen coachingspraktijk organiseert ze ook gespreksavonden en workshops. In buurthuis Hart van Hoograven ging ze op 26 maart in gesprek met mensen die te maken hebben met een narcistische relatie. Dit deed ze voor de bijeenkomst Naasten van Narcisten, georganiseerd vanuit hof van hovenkamp.
‘Vanaf het moment dat ik erachter kwam dat mijn moeder narcistisch is, heb ik heel erg lang geworsteld en gezocht. Misschien wel vijftien jaar. En heel veel gepraat met allerlei coaches en therapeuten die allemaal vast heel goed zijn in hun werk maar dit niet snapten. En toen uiteindelijk wel iemand getroffen die dat echt zelf ook had meegemaakt en dat snapte. Het was zo fijn geweest als ik dat eerder had.
Toen ik als redacteur werkte, heb ik een burn-out gekregen. Dat was wel een moment dat ik dacht: de manier waarop ik nu leef, daar word ik niet gelukkig van. Ik was al langer bezig met het thema narcisme, ik wilde heel erg graag mensen helpen die daar ook mee te maken hebben. Toen ben ik een coachopleiding gaan doen.
In de reguliere psychologie is het nog steeds vaak praten, nadenken en dan proberen te snappen wat er met je aan de hand is. Het wordt steeds gangbaarder, gelukkig, om lichaamswerk te doen, wat ik dus doe. Via visualisatie, ademhaling, dat soort dingen. Echt voelen hoe je zenuwstelsel reageert op bepaalde triggers. Dat is een heel proces. Dat gecombineerd met narcisme is wel vrij nieuw. Dus niet steeds maar erover nadenken. En blijven hangen in boosheid naar de narcist bijvoorbeeld. Het is wel heel belangrijk is om die boosheid te gaan voelen, maar op een gegeven moment ook echt te gaan voelen… Wat heb ik nodig? Wat heeft mijn zenuwstelsel nodig? Wat heeft mijn lichaam nodig? En dat is in deze hoek nog niet zo gangbaar.
Ik merk dat er heel erg veel behoefte aan is. Wat eigenlijk best wel pijnlijk is om te zien. Er zijn zo ontzettend veel mensen die rondlopen met zelf twijfel. Dat hoeft niet altijd met narcisme te maken te hebben, helemaal niet. Ik vind dit echt een ontzettend belangrijk onderwerp voor iedereen. Het wordt nogal onderschat, eigenlijk heeft iedereen er mee te maken. Iedereen kent wel iemand die met een narcist te maken heeft. Toen ik erachter kwam dat mijn moeder narcistisch is, zei een vriendin van mij: “Kan je mij wat websites doorsturen? Want dan weet ik beter wat het betekent en waar het over gaat.” Dat was ontzettend fijn voor mij.
Nu leer ik ontzettend veel van de mensen die ik begeleid. Ook bij de gespreksavonden, er zijn altijd weer dingen die ik er zelf ook van meeneem. Dat het zulke heftige verhalen zijn, dat heb ik tijdens mijn opleiding ook geleerd. Ik doe na een sessie bijvoorbeeld alles eventjes weer van me afschudden. Letterlijk.’
