UTRECHT-OOST- Op expositie Gewaagd Gelaagd, staan de werken van Margriet Chorus en Jan Donders. In theater De Kom is vanaf 6 maart tot 13 april deze expositie te zien. Om en om zijn Chorus en Donders aanwezig bij de expositie om vol trots over hun werken te vertellen. Aan de ene kant van de kamer hangen de werken van Chorus en aan de andere kant die van Donders.
Bij binnenkomst is meteen rechts het zaaltje met de expositie. Een groepje ouden mensen kijkt rustig rond en overleggen over wat ze in de kunstwerken zien. Chorus vertelt met een tevreden gezicht hoe zij tot de ideeën voor deze schilderijen is gekomen. Ze legt de achtergrondverhalen en haar inspiratie uit aan iedereen die het wil horen. Op de grote tafel in het midden van de kamer liggen enkele boeken met meer werken van Chorus en Donders.
Chorus vertelt dat Donders en zij elkaar al heel lang kennen. ‘Toen Donders gevraagd werd voor deze expositie, vroeg hij meteen of hij dit met mij mocht doen’, vertelt Chorus. Alle schilderijen die Chorus maakt, zijn geïnspireerd op dingen die zij ooit gezien heeft. ‘Toen ik ooit op vakantie was in Noorwegen, zag ik stapels stenen liggen. Die vond ik mooi en ik besloot er een foto van te nemen, zodat ik ze kon gaan schilderen. Eenmaal thuis aangekomen ben ik gaan schilderen. Ik heb een zeefdruk gebruikt die ik nog had liggen. Vervolgens heb ik alle stenen een voor een gedrukt. De structuur vind ik zo mooi, ik hou van structuur weergeven op een plat vlak.’ In haar schilderijen gebruikt Chorus veel verschillende materialen. Naast veel verschillende materialen gebruikt, gebruikt ze ook veel verschillende technieken. Vaak gebruikt ze ook meerdere technieken in een schilderij.
In Chorus haar schilderijen zijn vaak meerdere dingen te zien. Je moet je verbeelding gebruiken. ‘Ik denk bij kunst dat je niet moet proberen te zeggen van “Dit is per se dit”, iedereen kan daar zijn eigen betekenis aan geven. Het is ook niet dat iets een vorm moet hebben en dat het daaraan vastzit.’
Fotograaf Donders heeft een hele andere soort kunst. Hij heeft een thema gekozen wat hij wil laten zien. ‘Ik ga langs bij een groep kunstenaars die doet aan modeltekenen. Hier maak foto’s van de modellen en van de schetsen die de kunstenaars maken. Deze plak ik met fotoshop over elkaar heen. Soms moet ik bij de tekening nog een been of een arm iets meer naar links of naar rechts bewegen, zodat ze precies over elkaar heen passen.’ Ook vertelt Donders dat de modellen meestal niet gefotografeerd willen worden, maar toen hij voorbeelden liet zien van wat hij wilde maken, vonden ze het toch wel goed. De modellen zijn bijna niet meer herkenbaar. Als de modellen na het zien van het eindresultaat toch niet willen dat mensen dit zien, kunnen ze altijd nog nee zeggen. ‘Gelukkig hebben de modellen na het zien van het eindresultaat nog nooit nee gezegd, dat zie ik toch als een compliment.’ Bezoekers die langs de foto’s van Donders lopen, laten weten dat ze nog nooit zo’n techniek gezien hadden. Met verbaasde en verwonderde gezichten wordt er naar de foto’s gekeken.
In het midden van de kamer komen twee kunstwerken van beide kunstenaars samen. Het werk van Donders is een vrouw die staat, het werk van Chorus lijkt een bos met bomen. Bij het samenvoegen van de werken, lijkt het alsof de vrouw door de bomen wandelt. Dit beeld is gebruikt als ‘de voorpagina’ van expositie Gewaagd Gelaagd.
