Sinds de oprichting van Stichting Hartslag Zeist in 2018 is er veel veranderd op het gebied van hartveiligheid in de gemeente Zeist. Er zijn meer burgerhulpverleners en de beschikbaarheid van AED’s is verbeterd, maar het wil niet overal even goed lukken.
Een van de twee hoofddoelen van Stichting Hartslag Zeist is om een dekkend netwerk van burgerhulpverleners in de gemeente te hebben, zo staat op haar website. Een burgerhulpverlener is iemand met een reanimatiecertificaat die opgeroepen kan worden wanneer er een reanimatie in de buurt is. Stichting Hartslag Zeist houdt bij hoeveel actieve burgerhulpverleners er zijn en waar ze wonen. Sander Postma, penningmeester van de stichting, heeft deze data in een kaartje verwerkt. Hij draait zijn computerscherm om het te laten zien: “Je ziet dat het er best wel veel zijn en ook heel mooi verspreid over de gemeente.” Postma vertelt dat het aantal burgerhulpverleners sinds de oprichting van de stichting is verdubbeld.
Het andere hoofddoel is om te zorgen voor een dekkend netwerk van automatisch externe defibrillators (AED’s) die 24/7 beschikbaar zijn. Een AED is een levensreddend apparaat dat elektrische schokken kan geven aan een reanimatiebehoeftig persoon. Het probleem is dat veel AED’s binnen hangen bij panden met openingstijden. Stichting Hartslag Zeist probeert er door buitenkasten aan te bieden voor te zorgen dat AED’s buiten komen te hangen. De afgelopen jaren is dit in sommige gevallen gelukt, bijvoorbeeld bij het dorpshuis in Austerlitz en bij het gemeentehuis.
Veel bedrijven en organisaties zijn echter bang dat het waardevolle apparaat (rond de duizend euro) gestolen wordt als ze hem buiten hangen. Volgens Postma is er weinig reden om voor diefstal te vrezen: “Die dingen worden niet of nauwelijks gestolen, want ze hebben allemaal een eigen serienummer. Zodra het gestolen is, wordt het gewoon geregistreerd.”
Naast het aanbieden van buitenkasten kan Stichting Hartslag Zeist ook financiële bijdragen leveren voor nieuwe AED’s. Meestal komen de initiatieven vanuit een burger of buurt, maar lukt het niet om genoeg geld op te halen voor een AED en een buitenkast. De stichting kan dan bijschieten met het resterende bedrag. Dat er geld ingezameld wordt, heeft volgens Postma niet alleen een financieel voordeel: “Als je zelf moeite erin stop, zelf wat geld erin moet steken, ga je waarschijnlijk ook wat verantwoorder met zo’n AED om, qua onderhoud jaarlijks.”
Een uitzondering op deze gang van zaken is de wijk Vollenhoven. In de hele wijk is er geen AED die 24 uur per dag bereikbaar is, terwijl er relatief veel mensen wonen. De stichting heeft geprobeerd om hier verandering in te brengen, uiteindelijk door een AED met buitenkast geheel gratis aan te bieden. Toch is de AED niet geplaatst. Het is de stichting nog niet gelukt om een geschikte plek te vinden, in combinatie met iemand die het apparaat wil beheren en onderhouden.
Wie op de website en de sociale media van Stichting Hartslag Zeist kijkt, merkt dat er op deze kanalen de afgelopen maanden nauwelijks activiteit is geweest. “We zijn nu bezig met het wisselen van bestuursleden. Daar is onze grootste aandacht nu naar uit gegaan”, zegt Postma, die ook beheerder van de website is. Ook benoemt hij dat alle bestuursleden een fulltime baan hebben.
Inmiddels heeft het nieuwe bestuur vorm gekregen en moet er bepaald worden waar de stichting de komende tijd aandacht aan wil besteden. De wisseling van bestuursleden is volgens Postma ook ergens goed voor: “We hebben nieuwe energie nodig omdat we zien dat onze missie voltooid is, en we opzoek moeten naar een nieuw doel voor de stichting.” Hierover gaat het bestuur met de gemeente in overleg.
Verslaggever Sanne Schild vroeg Sander Postma, penningsmeester van Stichting Hartslag Zeist, hoe het voor hem was om voor het eerst opgeroepen te worden als burgerhulpverlener.
Reportage: Sanne Schild
