Uit onderzoek van Anke Scheeren, onderzoekster aan de VU in Amsterdam, blijkt dat Hilversum op de lijst van meest autismevriendelijke gemeenten van Nederland plek drie scoort. Anke Scheeren deed voor het Nederlands Autisme Register (NAR) onderzoek naar de woon-, werk- en vrijetijdservaringen van mensen met autisme. Afgelopen donderdag presenteerde ze de onderzoeksresultaten tijdens een bijeenkomst in de Vioolkist in Hilversum.

De bijeenkomst bestond uit een middag- en een avondprogramma waarin Anke Scheeren haar onderzoeksresultaten presenteerde, de aanwezigen in gesprek konden gaan met een panel en er een lezing werd gehouden. Achter in de zaal stond een tafel van de Nederlandse Vereniging voor Autisme (NVA), waar bezoekers flyers mee konden nemen en in gesprek met de vrijwilligers van de NVA konden gaan. Een van de vrijwilligers die aanwezig was, was Angelina Arts. Zij legde uit wat de vrijwilligers van NVA Hilversum voor mensen met autisme in Hilversum doen. Angelina: ‘Wij organiseren allerlei activiteiten, zoals inloopavonden en wandelingen. Zo bouwen we een sociaal netwerk op voor mensen met autisme. Ook kunnen we doorverwijzen naar de sociale teams van MEE of VERSA die in de wijk ondersteuning bieden aan mensen die dat nodig hebben, zoals mensen met een beperking of schulden en dus ook mensen met autisme. Daarnaast kunnen we hulp bieden bij het doen van aanvragen bij de gemeente.’

Tijdens het middagprogramma konden aanwezigen hun vragen stellen aan een panel, bestaande uit Henk Vegt, begeleider van mensen met autisme, en Tim Smits en James vd Colk, beide gediagnostiseerd met autisme en beschikkend over veel ervaring op het gebied van autisme. Ouders en begeleiders van mensen met autisme vroegen onder andere om advies over wat te doen in bepaalde situaties. Hierna volgde een lezing van Joyce Akkeren waarin ze vertelde over haar ervaringen als moeder van een zoon met autisme. In een gesprek daarna vertelt ze over haar gemengde ervaringen met de begeleiding en ondersteuning van scholen. ‘Tom heeft op twee scholen in Hilversum gezeten, een reguliere basisschool en een basisschool voor speciaal onderwijs. Op de reguliere basisschool kreeg hij bij de kleuters speciale begeleiding, maar omdat we hem niet op een reguliere basisschool zagen leren lezen en schrijven hebben we besloten om hem naar een school voor speciaal onderwijs te laten gaan.’ Op de school voor speciaal onderwijs werd hen verteld dat Tom waarschijnlijk een verstandelijke beperking heeft en beter op een zorgboerderij paste. Akkeren: ‘Er werd veel in stereotypen gedacht en er was weinig aandacht voor de verschillen binnen het spectrum.’ Ze pleit daarom ook voor meer kennis over autisme. Op het feit dat Hilversum als derde meest autismevriendelijke gemeente uit het onderzoek kwam, reageert ze: ‘Als Hilversum op plek drie staat, maak ik me wel een beetje zorgen over hoe mensen met autisme in andere gemeenten behandeld worden.’

Tussen het middag- en het avondprogramma was er een pauze waarin aanwezigen onder muzikale begeleiding van wat soep en broodjes konden genieten. In de middag was het nog erg rustig, maar in de pauze stroomden er meer mensen binnen. Na de pauze volgde de presentatie van de onderzoeksresultaten van Anke Scheeren. Van tevoren plaatste ze een kanttekening bij haar onderzoek: onder de deelnemers van het onderzoek bevonden zich meer hoogopgeleiden en minder mensen met een migratieachtergrond dan onder mensen met autisme in heel Nederland. Scheeren presenteerde onder andere haar bevindingen op het gebied van autismevriendelijkheid in de gemeente, het verband tussen participatie en geluksgevoel en welke factoren bijdragen aan het woongeluk van mensen met autisme.

Opvallende resultaten die uit het onderzoek gekomen zijn, zijn volgens Scheeren dat er geen verschil in woongeluk bestaat bij mensen met autisme die op het platteland of in de stad wonen en dat de deelnemers aan het onderzoek hun leven gemiddeld een 6.1 geven, tegenover een 7.8 voor mensen met een vergelijkbare opleiding en levensomstandigheden maar zonder autisme. Anke Scheeren: ‘Het is belangrijk dat er onderzoek naar autisme wordt gedaan, want er zijn nog maar heel weinig bestaande onderzoeken naar autisme. Hopelijk kunnen gemeenten met deze onderzoeksresultaten aan de slag, zodat de ervaringen van mensen met autisme verbeteren en ze hun leven een hoger cijfer kunnen geven.’

Luister hier naar een audioreportage van Shamayra van Orsoy van de presentatie.