SCHALKWIJK – De temperaturen zijn afgelopen week goed onder nul gezakt en de schaatsen konden weer van zolder worden gehaald. Kortom: de schaatskoorts is de afgelopen dagen weer aangewakkerd. Echter dienen, voor het grootste genot op het ijs, de schaatsen wel scherp te zijn. Daarom heeft schaatsvereniging ‘Vooruit’ te Schalkwijk, twee schaatsslijpdagen ingelast.
Natuurijsbanen over het hele land zijn afgelopen week met man en macht, dag en nacht bezig geweest om een goede laag ijs te kunnen vormen over de baan. Waar ’s zomers schitterende bloemen groeien, ligt nu een laag ijs: bij schaatsvereniging Vooruit is het zorgvuldig creëren van een voldoende dikke ijslaag goed gelukt. Op het terrein van het voormalige kasteel in Schalkwijk, ligt nu een bescheiden overstromingsveldje. Het veld is ongeveer ter grootte van een half voetbalveld. Vanaf de maand november, laat de schaatsvereniging beetje bij beetje water uit de naastgelegen spoorsloot over het veldje lopen, tot het een plas wordt. Als er vorst verwacht wordt, komen er grote windschermen om de plas heen. Met te veel wind kan het laagje water namelijk niet goed vriezen. En als het dan ook daadwerkelijk gaat vriezen, ‘gaat er gelijk een nieuwsbrief uit!’ zegt Arie Vergeer, een van de zeven bestuursleden van schaatsvereniging Vooruit. Eindstand: een ijslaag van wel vijf centimeter.
Vergeer is naast vrijwilliger en bestuurslid, zelf ook zijn leven lang schaatsliefhebber. Drie en een half jaar geleden begon hij met het slijpen van schaatsen bij de schaatsvereniging. Ondanks de dooi alweer in aantocht is, slijpt Vergeer op vrijdag 12 en zaterdag 13 december de botte schaatsen voor iedereen die dit graag wil. Het slijpen doet hij in een klein huisje, direct grenzend aan de natuurijsbaan. Het huisje staat vol met grote boodschappentassen gevuld met schaatsen die geslepen moeten worden. Verderop in het huisje zit ook een klein, primitief keukentje. Echter wordt het keukentje niet gebruikt om de koken. In plaats daarvan staat het hele aanrecht en zelfs de kookplaat vol met schaatsen die geslepen zijn, of moeten worden. ‘De boodschappentassen met schaatsen die bij de deur staan heb ik al gedaan. De rest moet ik nog allemaal doen’, zegt Vergeer, terwijl hij achter het belangrijkste gedeelte van het huisje staat: de slijpmachine.
De vonken spatten van de schaats af, zodra Vergeer een schaats langs de slijpbalk schuift. Vervolgens is een vuurwerkachtige lucht te ruiken, afkomstig van de vonken. ‘Ik moet nu ongeveer zo’n 20 paar schaatsen slijpen’, zegt Vergeer terwijl hij geconcentreerd naar de schaats kijkt. De meeste schaatsen zijn op donderdag 11 december in grote aantallen aan hem overgedragen. Op deze ijskoude donderdag was de drukbezochte opening van de natuurijsbaan. Volgens Vergeer kwamen er zelfs meer dan 100 man. ‘De meesten stapten plezierig de ijsbaan op, maar velen kwamen er na een tijdje achter dat de schaatsen erg bot waren. Die lagen natuurlijk te verstoffen op zolder!’, zegt Vergeer spottend.
De meeste schaatsen die Vergeer slijpt zijn kinderschaatsen. ‘Het zijn ook vooral kinderen die hier het ijs op gaan’, aldus Vergeer. En dat is volgens hem ook het mooiste, ‘de lol van de kinderen’. Relatief gezien heeft Nederland door klimaatverandering over de jaren minder en minder ijsdagen. In plaats van dat worden de winters steeds milder en regenachtiger. ‘Voor de kinderen is het heel speciaal, op het ijs staan’, zegt Vergeer, ‘iets wat ze niet meer vergeten’.
beluister hieronder het audio-interview met Arie Vergeer (door: Lotta Looye)
