Elke woensdag organiseert de voedselbank in Leidsche Rijn een diner voor een groepje mensen die doorgaans hulp zoeken bij de voedselbank. Deze diners worden elke week extra aangeboden naast het reguliere aanbod van de voedselbank. ‘Je hoeft vanavond niet alleen te eten.’
De tafels worden gedekt, de mensen stromen binnen en de geur van het eten wordt steeds sterker. Deze woensdag staan er gebakken aardappeltjes en bloemkool op het menu. Het groepje mensen dat hier elke week komt verschilt, maar het is altijd een groep van ongeveer vijftien man. De voedselbank biedt deze diners dus elke week aan en volgens de vaste garde zijn deze diners altijd gezellig en sfeervol. ‘Het eten is fantastisch hier, ik heb glutenintolerantie en daar houdt de kok ook rekening mee’, aldus Irma van der Laan. Ook geeft ze aan dat deze diners haar verbinding geven met mensen. ‘Je hoeft vanavond niet alleen te eten’, aldus Van der Laan. Zelf maakt ze ook elke week gebruik van de reguliere voedselbank en vertelt dat dit haar een stukje vrijheid geeft. ‘De eerste zorgkosten qua eten en drinken zijn zo geregeld en de rest komt wel’, aldus van der Laan. Voor Van der Laan zijn thema’s als bestaanszekerheid en de armoede grens in Nederland erg belangrijk. ‘Het is lastig, belangrijk en soms weet ik niet wat ik ervan moet denken.’ Volgens haar wordt de armoede in Nederland steeds erger en moet er dus veel meer gekeken worden naar de inkomens van mensen die onder deze armoedegrens vallen. ‘Dan heb je niet meer elke week de voedselbank nodig en kan je het zelf regelen’, vertelt ze standvastig.
Het doel
Volgens Egmond, werkzaam als vrijwilliger bij de voedselbank, is het doel van zulke etentjes om gezamenlijk bij elkaar te komen. Dat is dan ook te zien aan het aantal mensen dat gezellig aan de eettafel aan het kletsen is. Wel merkt hij dat er steeds meer mensen naar de voedselbank komen sinds de inflatie. ‘Het is af en toe drukker dan normaal bij de voedselbank’, vertelt Egmond. Hij maakt zich hier ook wel zorgen over en vertelt dat steeds minder mensen genoeg eten hebben thuis. ‘Dat moet eigenlijk niet nodig zijn’, vertelt Egmond. Ook wordt het steeds krapper op de arbeidsmarkt en zijn er ook steeds minder vrijwilligers beschikbaar bij de voedselbank. ‘De mensen die je zoekt, zijn er ook eigenlijk niet’, vertelt hij. Zelf is hij vrijwilliger geworden nadat hij zelf hulp zocht bij de voedselbank en dus inzag hoe belangrijk deze inzet is.
Taboe
Terwijl de mensen aan tafel zitten en het diner bijna begint, geeft Van der Laan aan dat er nog steeds een taboe heerst op het gebruik maken van de voedselbank. ‘Het is niet door mij, ik ben gehandicapt en ik moet het dus doen van een klein salaris’, vertelt ze. Wel geeft ze aan dat ze er persoonlijk geen last van heeft en het gewoon uitspreekt. Wat ze eigenlijk nog erger vind dan het taboe dat rust op de voedselbank is het feit dat deze in Nederland nog nodig zijn. ‘Ik vind het schandalig dat we een voedselbank nodig hebben.’
Audio
Audio door Annemarie Lekkerkerker
