Door Anna Popken SVJ D-13
NIEUWEGEIN/IJSSELSTEIN- Ronald van Schaaik zit dit jaar onder het masker van de paashaas. Het is niet de eerste keer dat hij kinderen een vrolijke dag bezorgt in het kostuum. In samenwerking met het Natuurkwartier die paaseieren zoeken hebben geregeld maakt hij het evenement helemaal compleet met zijn aanwezigheid.
Bij binnenkomst zie je een grote witte paashaas vrolijk over het plein huppelen, omringd door kinderen die met grote ogen naar hem kijken. Hij deelt gekleurde chocolade-eitjes uit en poseert met hen voor de foto’s. Aan de ene kant staat de moeder, aan de ander kant het kind. ‘Zou ik een kus op het hoofd geven?’ Hij geeft eerst de vrouw een kus en daarna haar zoon. Dit zorgt voor grote lachende gezichten, gevolgd door een lekker chocolade-eitje. ‘Voor mij draait alles om het bezorgen van een leuke dag voor de kinderen, en natuurlijk ook voor de ouders.’
Gisteren bracht Schaaik een bezoek aan de verzorgingstehuizen, en vandaag staat hij tussen de kinderen. Hoewel dit zijn eerste jaar is bij het Natuurkwartier, is het zeker niet zijn eerst keer als paashaas. ‘Vorig jaar heb ik dit nieuwe witte pak gekocht. Daarvoor droeg ik een bruin pak zonder masker. Het scheelt veel schminkwerk en bovendien heb ik het nu sowieso niet koud, haha! Mijn eerste keer als paashaas was bij het verzorgingstehuis waar ik zelf ook werkte. Mensen zaten daar echt weg te kwijnen. Dan komt er zo’n paashaas langs en beginnen ze gelijk te lachen.’
Druk zwaaiend naar alle kinderen probeert hij ieder kind aandacht te geven. Wanneer de klok één uur slaat, loopt hij naar binnen. Hij pakt zijn broodjes en een blikje drinken. Hij doet zijn masker af en gaat zitten bij een tafel vol paasspullen. ‘Ik kan natuurlijk niet de hele dag paaseitjes eten, hoe lekker ik ze ook vind. Toch moet ik ook even mijn rust pakken. Na vandaag ben ik wel kapot, maar dat geeft niet. Je krijgt er mentaal zoveel energie van en dat is voor mij belangrijker dan fysiek.’
Schaaik werkt sinds een jaar bij de gemeente Nieuwegein bij de groenvoorziening.‘Ze zoeken bij de gemeente altijd wel iemand die iets leuks wil doen. Zelf kwam ik toen met het idee om als paashaas op te treden. Afgelopen donderdag heb ik het pak in de bus aangedaan naar het werk toe en ben zo de kantine binnen gelopen. Mijn collega’s konden er om lachen en daarna ging ik nog naar het gemeentehuis.
Ik ga niet alleen als paashaas door het leven. Vorig jaar heb ik ook een kerstmanpak aangeschaft. Met 250 zelfgemaakte kerstkaarten heb ik als grapje mijn collega’s bij het gemeentehuis verrast. Omdat het zo’n succes was gaan ze dit jaar kaarten laten drukken en mag ik er nog veel meer uit delen. Ik kijk daar nu alweer naar uit, want het geeft zoveel voldoening.
‘Het is toch fantastisch als je mensen een glimlach kunt bezorgen door alleen maar in zo’n pak rond te lopen.’ Hij pakt zijn masker weer van de tafel en met een grote glimlach verdwijnt zijn gezicht er weer achter.
Op het plein is het is nog een drukte van jewelste, maar de menigte zal rond drie uur afnemen. ‘Aan het einde van de dag zijn er sowieso nog veel paaseitje over. Daarmee ga ik morgen naar het ziekenhuis. Ik heb geen afspraak, maar ik zet gewoon mijn masker op, en ga naar binnen en zeg: ‘Hallo, hier is de paashaas!’ Schaaik ging vorig jaar ook naar het ziekenhuis. ‘Toen stond ik bij de spoedeisende hulp op de parkeerplaats. Kort na mijn verschijning werd ik hartelijk ontvangen door beveiliger, die maar al te graag wilde dat ik naar binnen kwam. Dus daar ging ik, en het was zo de moeite waard. Daarom wil ik het dit jaar weer proberen en hopelijk mag ik net zoals de vorige keer gewoon naar binnen.
Ronald hoopt dat de kinderboerderij tevreden is met zijn inzet. ‘Hopelijk mag ik volgend jaar weer komen. Ik wil mensen zien lachen en dat is zeker gelukt vandaag! Gewoon iemand een lach bezorgen is echt waar ik het voor doe.’
Interview Felipe Ferrier met vrijwilliger van het Natuurkwartier en de Paashaas.
