In een artikel van het AD wordt beweerd dat de hoeveelheid daglicht om je ’s ochtends wakker te krijgen, invloed heeft op hoeveel je eet en op hoeveel behoefte je eraan hebt. Deze bewering klopt; het hongergevoel wordt onderdrukt door het melanocyt-hormoon dat we tijdens de donkere winterdagen minder aanmaken. Daardoor kunnen we meer honger ervaren in de wintertijd.  

Nu het buiten weer eerder donker begint te worden en de temperaturen omslaan naar het nulpunt, verdwijnen meerdere mensen onder dekentjes op de bank. De stamppotten worden opnieuw gestampt en de erwtensoepen worden wederom gepureerd. Alles om deze donkere dagen zo sterk mogelijk door te komen.

De invloed van het daglicht bepaalt niet alleen ons humeur, ook onze eetlust kan hierdoor veranderen. In de zomertijd is het langer licht dan in de winter. Dit komt doordat de aarde schuin staat. Tijdens het winterseizoen zitten wij daarom langer in het donker en hebben onze hersenen meer behoefte aan snacken dan in de zomer.

Waar komt dat hongergevoel toch vandaan?

Om te beginnen heeft dit alles te maken met het peptidehormoon ‘melanocyt’, ook wel MSH genoemd. Dit hormoon speelt een cruciale rol bij het reguleren van de productie van melanine; het pigment dat verantwoordelijk is voor de kleur van je huid, haar en ogen. De productie en afgifte van MSH worden beïnvloed door verschillende factoren. Een daarvan is ultravioletstraling. De hoeveelheid aan daglicht kan dus invloed hebben op de productie van melanocyt, de cellen die deze melanine produceren. Volgens een onderzoek van Neuroendocrinology dat eerder dit jaar uitkwam, heeft het melanocyt-hormoon ook invloed op je hongergevoel.

MSH heeft namelijk interactie met bepaalde gebieden in de hersenen, die betrokken zijn bij eetlust en verzadiging. Als er dus minder van wordt aangemaakt, dan kan dit de balans van deze twee verstoren. Dit kan uiteindelijk leiden tot een toename van de voedselinname. Ook geeft het onderzoek aan dat MSH, anorexigene eigenschappen heeft. Dit betekent dat het de eetlust onderdrukt. Daarom wordt bij minder daglicht het melanocyt hormoon minder geproduceerd en de anorexigene signalen minder gestimuleerd. Zo ontstaat de toename van eetlust in de donkere dagen, die we vooral in de wintertijd ervaren.

Comfortfood om de winter door te komen

De productie van MSH vermindert dus in de winter, omdat we minder blootstelling hebben aan daglicht. Maar dat is niet het enige waar het gebrek daglicht invloed op heeft. Ook ons humeur en welzijn krijgt een flinke klap. Orthomoleculair therapeut Laurens Helmstäter vertelt hier het volgende over: ‘In de winter is het nou eenmaal kouder, waardoor we psychisch gezien meer willen eten.’ Ook volgens een recent onderzoek van Nutrients, blijkt dat we in de winter meer psychische stress kunnen ervaren. Dit kan ervoor zorgen dat mensen meer verlangen naar comfortfood. Het is voedsel waar je blij van wordt, omdat de aanmaak van dopamine en serotonine gestimuleerd wordt. Daarnaast kan comfortfood voor gewichtstoename zorgen, omdat het beduidend meer calorieën bevat. ‘Het is kouder en daarom is het natuurlijk ook handig om een vetlaagje aan te brengen.’, aldus Helmstäter. De donkere winterdagen geven dus genoeg redenen om onbezorgd van die warme chocolademelk op de bank te genieten.

Conclusie

Het melanocyt-hormoon, dat wordt beïnvloed door de blootstelling aan daglicht, speelt een cruciale rol bij het reguleren van onze hongergevoelens. In de donkere winterdagen wordt dit hormoon minder aangemaakt, wat kan leiden tot een verstoord evenwicht tussen eetlust en verzadiging. Daarnaast heeft het gebrek aan daglicht ook impact op ons humeur en welzijn, wat kan leiden tot een verlangen naar comfortfood. De hoeveelheid daglicht heeft inderdaad invloed op onze eetlust en voedselinname en daarmee is de claim dus waar.