In 1972 stond de mens voor het laatst op de maan. Sindsdien zijn bemande ruimtevluchten niet verder geraakt dan een kleine 600 kilometer van de aarde. Het Artemis programma moet hier verandering in gaan brengen.

Het Artemis programma is een samenwerking tussen NASA, ESA, JAXA en SpaceX. Met het Artemis programma hoopt NASA de mens terug te brengen op de maan en er dit keer ook te blijven. Om dit voor elkaar te krijgen heeft NASA de SLS raket ontworpen. SLS, kort voor Space Launch System, gaat de astronauten naar de maan lanceren. Tegelijkertijd wordt de maanlander ontwikkeld door het ruimtevaartbedrijf SpaceX: Starship.

Starship is een herbruikbare raket van ruim 50 meter hoog. Naast een maanlander is Starship ook de tweede trap van de Starship Super Heavy raket. Met een hoogte van zo’n 121 meter is dit de grootste en krachtigste raket ooit gebouwd. De voornaamste functie van Starship is het transporten van goederen en het landen van astronauten op de maan. Ook wilt SpaceX de Starship raket later gebruiken om te landen op Mars. Daarom heeft Starship een unieke eigenschap.

“Anders dan andere raketten loopt Starship Super Heavy op methaan”, verteld Erik Laan. Hij is al meer dan 20 jaar werkzaam als consultant in de ruimtevaart-industrie. Ook is hij eigenaar van ruimte-adviesbureau Eye on Orbit. “De meeste raketten lopen op een combinatie van waterstof en zuurstof. Starship loopt op methaan en zuurstof, omdat methaan te vergaren is op plekken zoals Mars. Zo bereid SpaceX zich al goed voor op een toekomst op Mars.

De aankomende weken staan in het teken van de derde vlucht van Starship. Deze lancering gaat een belangrijke worden, want er gaan een aantal cruciale systemen getest worden die noodzakelijk zijn voor een maanlanding.

Maar, waarom gaan we eigenlijk terug naar de maan? Dat zie je in deze explainer: