Als je een kijkje in je kledingkast neemt, hoeveel kleding ligt er dan? Het zal waarschijnlijk voor je gevoel niet genoeg zijn. Dat komt door een complete cultuur shift die de laatste decennia heeft plaatsgevonden. We consumeren massaal meer kleding, maar de kleding die we consumeren is van veel mindere kwaliteit. De hoeveelheid afgedankt textiel is in de afgelopen 25 jaar meer dan verdubbeld, blijkt uit onderzoek van de HVA. Frankrijk is één van de eerste landen die met concrete wetsvoorstellen komt om fast fashion tegen te gaan.
In Frankrijk is er unaniem gekozen voor de maatregelen tijdens een nationale vergadering in het Frans Lagerhuis. Als de senaat ermee instemt zal de wetgeving vanaf volgend jaar worden ingevoerd. Het adverteren van fast fashion wordt verboden, per product komt een accijn van maximaal 5 euro. Dit bedrag moet over tijd oplopen tot maximaal 10 euro. De boete wordt niet hoger dan de helft van het verkoopbedrag. Met de opbrengst wil Frankrijk investeren in duurzame modebedrijven.
Kim Poldner houdt zich al twintig jaar als ondernemer en onderzoeker bezig met duurzame mode. Aan de Haagse Hogeschool leidt ze haar zelf opgezette onderzoeksgroep Circulair Business. Polder verteld dat wetgeving zoals in Frankrijk nodig is om greenwashing tegen te gaan. ‘Heel veel modemerken doen zichzelf duurzamer voor dan dat ze zijn’, aldus professor Poldner. Toch ziet ze ook nadelen voor modemerken die daadwerkelijk willen verduurzamen, maar hierdoor gehinderd worden. Ze moet hierbij denken aan de Bijenkorf die al hun groene labels heeft moeten weghalen omdat het als greenwashing werd beschouwd. Of het bedrijf ook echt duurzaam bezig is, is volgens haar lastig om in te schatten. Ze ziet de wetgeving als een positieve ontwikkeling richting een circulaire industrie.
Kim Poldner vindt dat fast fashion op veel gebieden een negatieve impact heeft. ‘Het zet een enorme druk op de producerende landen en het milieu. het heeft ook een esthetisch nadeel. Van Istanboel naar Hongkong tot Amsterdam, overal kun je hetzelfde kopen. Er is veel minder aandacht voor lokale productie en kwaliteit’, vertelt Poldner. Volgens haar kiezen veel mensen voor gemakzucht. Ze denkt dat veel mensen wel bewust zijn van de gevolgen van fast fashion, maar dat prijs een grote rol speelt.
Henk Hofstede is het eens dat geld een grote rol speelt, maar denkt ook dat mensen onwetend zijn. Hofstede doet namens de ABN AMRO onderzoek naar consumentengedrag en adviseert bedrijven over een duurzame en circulaire industrie. Hofstede vertelt: ‘Consumenten vinden dat de verantwoordelijkheid bij de overheid ligt, maar dat is niet helemaal waar. Het is een gezamenlijke verantwoordelijkheid.’
Hij vindt dat elk kledingstuk eerlijk geproduceerd zou moeten worden, maar denkt dat daar een moeilijk verdienmodel achter zit. Als een product volledig eerlijk geproduceerd zou zijn, is het onbetaalbaar. Voor bedrijven is het nog geen winstgevende optie, daarom vindt hij regelgeving erg belangrijk. ‘Met regelgeving creëer je een eerlijk speelveld voor bedrijven’.
