Bewering: Er is nog geen officiële diagnose voor smartphone verslaving

Bron van bewering:

Op 20 september 2020 publiceerde de Telegraaf in hun “verhalen achter het nieuws” sectie een artikel, waarbij hoofddocent Regina van den Eijnden beweerde dat er nog geen officiële diagnose valt vast te stellen voor smartphone verslavingen. Smartphones zouden ‘een te nieuw fenomeen’ zijn, en er zou minstens 10 jaar nodig is om dit te kunnen diagnosticeren.

Universiteit van Gent

 

Het is van cruciaal belang dat claims over verslaving niet alleen accurate informatie verstrekken, maar dat deze ook zorgvuldig geïnterpreteerd wordt.

Zo zegt Stephanie van Hove, communicatie wetenschapper aan de Universiteit van Gent; “De mobiele telefoon zorgt, net als andere technologieën voorheen, ervoor dat sociale praktijken tussen mensen drastisch veranderden.”

“Zo zien wij dat de introductie van de smartphone in 2009 dit fenomeen heeft versterkt, dit kwam door de samenkomst van het ‘always-on’ en het klassieke gsm-idee te vervoegen. Het heeft geleid tot het idee dat de smartphone als vanzelfsprekend wordt beschouwd.”

Verslaving

 

Aangezien er nog steeds debat bestaat binnen de wetenschappelijke gemeenschap over de definitie van verslaving, geven de meeste onderzoekers in het veld er de voorkeur aan te spreken over ‘problematisch gebruik’ of ‘afhankelijkheid van de mobiele telefoon’. En net als problematisch internetgebruik wordt problematisch telefoongebruik beschouwd als een gedragsverslaving, gekenmerkt door symptomen zoals ontwenningsverschijnselen bij het niet kunnen gebruiken van de telefoon, en een onweerstaanbare drang om de telefoon te gebruiken, met negatieve gevolgen voor zowel werk als privéleven. Toch zijn er verschillen tussen beide vormen van problematisch gedrag, vooral in de onderliggende mechanismen die verklaren waarom sommige individuen gevoeliger zijn voor problematisch telefoongebruik dan voor problematisch internetgebruik. Hier heeft Professor Joel Billieux van de Universiteit van Lausanne een bekende studie over gepubliceerd. Waarin hij de vier routes die leiden naar problematisch telefoon gebruik benadrukt.

Problematische Smartphone Gebruik

 

In de afgelopen 15 jaar zijn nieuwe potentiële problematische gedragingen op het gebied van smartphones naar voren gekomen, zoals ‘problematic smartphone use’ (PSU) en ‘problematic social media use’ (PSMU). Zoals voortgekomen uit de Deakin Universiteit in Australië. Diverse onderzoeken hebben aangetoond dat smartphones voornamelijk worden ingezet voor sociale doeleinden, zoals het gebruik van berichtenapps en sociale netwerksites.

De definitie van PSU blijft in ontwikkeling binnen het onderzoeksgebied. Over het algemeen wordt PSU breed gedefinieerd als het ongecontroleerde en dwangmatige gebruik van smartphones, wat negatieve gevolgen met zich meebrengt zoals terugtrekking, verminderde productiviteit, verstoring van sociale relaties en mogelijke impact op de lichamelijke gezondheid. Deze negatieve effecten kunnen leiden tot beperkingen in het dagelijks functioneren van de gebruiker.

Conclusie:

 

Deze factcheck onderzocht de betrouwbaarheid van het artikel. En de transparantie van het artikel die gepubliceerd is door de Telegraaf. En in hoeverre de claim van Regina van den Eijnden waarheidsgetrouw is. De claim: “Er is nog geen officiële diagnose voor smartphone verslaving.” is juist, maar er ontbreekt relevante context.

Want hoewel smartphoneverslaving misschien nog niet officieel is geclassificeerd, erkennen veel gezondheidsorganisaties, clinici en onderzoekers wel de ernst van het probleem en doen ze actief onderzoek naar de impact van overmatig smartphonegebruik op de geestelijke gezondheid en het dagelijks functioneren.