Een spookachtig uitgedoste voortuin trekt de aandacht in Breukelen. Heksengegiechel en skelettengeschreeuw vult de avondlucht wanneer kinderen buiten op de bel drukken. Anouschka en Cor Jacobs zijn helemaal klaar voor Halloween. “Kinderen vinden het prachtig.”

In zijn woonkamer zit vader Cor verpakkingen op te ruimen. Een zolder vol met versieringen is de afgelopen maand uitgestald in de tuin. Talloze poppen, afgehakte handen en vliegende heksen decoreren het pand. “Ik ben al drie weken hiermee bezig”, legt de Halloweenfanaat uit. “Het is schitterend. Kinderen vinden het fantastisch, je ziet ze dan op de knopjes drukken.” Op wonderbaarlijke wijze doet alle elektronica het nog na de zware regenval.

Aan de buitenkant van de tuin zijn een tiental knopjes met bedrading verbonden aan allerlei poppen. Wanneer een kind op een knopje drukt gaan er lampjes branden en komen de poppen tot leven. Vliegende heksen beginnen te lachen en de monsters te schreeuwen. Opblaaspompoenen zwaaien zachtjes in de wind. De overvolle tuin is een sterk contrast met de omliggende woningen.

Hoe de tuin er precies uitziet is elk jaar anders. Maar Cor is al sinds 2015 aan het versieren. “Begin september beginnen we dan met nadenken over hoe het er uit moet zien. We doen ook vaak nieuwe dingen.”

Zijn liefde voor het decoreren ontstond al veel eerder. “We stonden 26 jaar lang op een camping. Daar zat ik in de feestcommissie. Daar hebben we het hele terrein versierd en deden we speur- en spooktochten.” Na het campingleven woonde de familie in een flat. Daar moesten ze het doen een paar interieurversieringen. Maar nu ze weer een tuin hebben staat niets de creativiteit meer in de weg.  Dat de tuin er haast chaotisch uit kan zien is geen fout van de aanschouwer. De versierfilosofie is als dat van een kind: “Het moet spontaan zijn, gebruik je fantasie”, stelt Cor.

Springlevende heks Saphira

Anouschka Jacobs, de dochter van Cor, speelt een belangrijke rol deze Halloween. Ze gaat verkleed als heks door de voortuin spoken. “De heks is mijn alter ego: Saphira”, aldus Anouschka. Ze heeft de outfit al eerder gedragen en vertelt trots over haar uitstapjes naar Comic Con en de Kastelendagen.

Maar ook in de voorbereidingen speelt ze een grote rol. Het is nogal wat werk in het helpen uitstallen. Ze kan zich nog goed herinneren waar alles vandaan komt en wanneer het is gekocht. Ze geniet zichtbaar van het vertellen van de verhalen en laat enthousiast foto’s zien van voorgaande jaren.

Buurtbewoners

Het absurde aanblik trekt steevast bewonderaars, maar ook minder enthousiaste reacties. “Voor mij hoeft het echt niet”, laat een buurtbewoner weten. “Maar mijn kleinkinderen vinden het geweldig. En die van mijn zus ook.” Haar kleinkinderen knikken instemmend. Het kan ze niet genoeg griezelen.

Oók met kerst

Terwijl de versiering zo prominent de sfeer van de tuin bepaald komt er een moment dat het weer terug de doos ingaat. Maar als de clowns, monsters en heksen weer naar zolder gaan komt de volgende lading naar beneden. Met kerst is Cor minstens zo fanatiek. Elk jaar staat het in december propvol kerstversiering. “We zijn eigenlijk al met twee dingen bezig”, bekent Cor. Het kerst-elfjeskostuum van Anouschka is onderweg. En Cor trekt zijn kerstmankostuum aan. De witte baard heeft hij al.