In Nederland lijkt Internationale Vrouwendag soms slechts een voetnoot op de kalender, maar in Oost-Europa ontpopt het zich tot een groots evenement dat diepgeworteld is in de cultuur.

Op de bureaus van Oost-Europese vrouwen liggen vandaag geen stapels papierwerk, maar wel een grote bos bloemen en een dikke doos bonbons. Deze gebaren dragen een diepere betekenis en een oorsprong bij het communisme in het oude Sovjetgebied, zoals Marie Térèse ter Haar, oprichter van de Rusland en Oost-Europa academie, uitlegt: “In de communistische tijd kregen vrouwen plotseling de kans om te studeren en te werken. Dit leidde tot een natuurlijke emancipatie, waardoor de positie van vrouwen aanzienlijk verbeterde.”

Terug in Nederland werpt redacteur Hein met Michel van Schie bij de bloemenveiling in Aalsmeer, een blik op de impact van Vrouwendag op de export van bloemen. De veilingklok tikt maar door en de vraag naar bloemen, vooral rozen en chrysanten, bereikt een hoogtepunt in de export naar Oost-Europa. “Deze bloemen zijn traditioneel verbonden met Vrouwendag in die regio,” merkt Van Schie op. Miljoenen bloemen worden ingeladen en getransporteerd naar het Oosten van Europa.

Ter Haar benadrukt hoe belangrijk deze dag is in de Oost-Europese cultuur: “Vrouwendag is een cruciale dag in Oost-Europa. Nederlandse bedrijven doen zichzelf tekort als ze hun vrouwelijke medewerkers geen bloemen geven. Het is een gemiste kans om waardering te tonen voor hun inzet.”

De viering van Internationale Vrouwendag in Oost-Europa is meer dan alleen een feest; het is een eerbetoon aan de voortdurende strijd voor gelijkheid en emancipatie