Kopen, kopen, kopen. Stapels met kleding waar het kaartje nog aan zit, teveel servies, talloze flesjes parfum of misschien wel honderd paar schoenen. Een koopverslaving. Veel psychologen zijn het niet eens met deze term, ze zien een gedragsverslaving niet als een echte verslaving. 

Alles wat men te veel doet, waar geen controle meer over is, wordt gezien als een verslaving. Met kopen is het zo dat je blijft kopen, ook kan dit niet zomaar gestopt worden. “Vaak is het zo met een koop verslaving dat er een emotie achter zit die men probeert te ondermijnen. Een originele pijn, bijvoorbeeld het verlies van iemand. Wat men dan doet is niet daarmee dealen maar juist afleiding zoeken in het geluk van nieuwe spullen kopen”. Aldus psycholoog Syl Oude Egberink.

Volgens psycholoog Egberink is een koopverslaving net zo erg als elke andere verslaving. “Als ik kijk naar een drugsverslaving en een koopverslaving is de ellende van beide verslavingen minstens even groot”. Vertelt Egberink. Ook vertelt zij ons over een erg geval van een koopverslaving. “Het gaat soms zo ver dat er ooit een hele erfenis aan geld is uitgegeven. Mensen huren een loods omdat ze spullen niet meer kwijt kunnen, het ergste is nog al die gekochte items worden niet gebruikt. Vaak zit nog het kaartje eraan”. 

Hoewel sommige psychologen twijfelen aan de echtheid van de verslaving, wordt door anderen psychologen de verslaving net zo serieus genomen als andere verslavingen. Psycholoog Syl Oude Egberink benadrukt dat de gevolgen vergelijkbaar zijn met andere verslavingen, met voorbeelden van extreme gevallen zoals het kwijt raken van een erfenis op nutteloze spullen.

In de reportage hieronder vertelt Egberink ons meer over de behandeling van een koopverslaving, namelijk cognitieve gedragstherapie. Ook komt Jitse Poos aan het woord, overwinnaar van zijn koopverslaving.