Heel zelden zie je in de krant een bericht over necrofilie. Het lijkt erg weinig voor te komen, maar of dat ook echt zo is, is niet duidelijk. Het is moeilijk te controleren en niemand heeft er baat bij dat het aan het licht komt. Ook is Necrofilie op het moment niet illegaal dus is de controleerbaarheid laag. 

Hoe vaak necrofilie voorkomt is nog niet duidelijk, omdat het niet strafbaar is, vertelt Daniel Bökenkamp, promovendus aan Tilburg University en gespecialiseerd in rechtsfilosofie. “We weten niet hoe vaak het voorkomt, omdat we het niet registreren en dat komt omdat het nog niet strafbaar is”, vertelt meneer Bökenkamp. Mogelijk zal het illegaal maken van necrofilie er dus voor zorgen dat het beter in kaart gebracht wordt. Echter neemt dat niet weg dat het, zelfs bij het illegaal maken van necrofilie, makkelijk te ontdekken is hoe vaak het voorkomt.  Hierbij maakt Bökenkamp een vergelijking met de oosterburen. “Als we kijken naar Duitsland, waar het wel illegaal is, zien we alsnog wel dat er weinig veroordelingen zijn.” Derk Venema, universitair docent rechtsfilosofie, aan de open universiteit verklaart dit: “Niemand heeft er baat bij dat necrofilie aan het licht komt. Er is ook niemand die dit kan melden, want het dode lichaam kan dit natuurlijk niet.”

Ondanks dat het dus weinig aan het licht komt vindt Bas de Wilde, hoofdonderzoeker in een onderzoek van het WODC, naar lijkschennis, dat het nog steeds strafbaar gesteld moet worden ook al komt het weinig voor. “Als er eens in de vijf jaar een moord wordt gepleegd moeten we daar nog steeds een straf voor willen, dus dat het weinig voorkomt maakt voor de relevantie niks uit”, vertelt De Wilde. Het belang van de integriteit van het lijk, de nabestaanden en de maatschappij zijn hier groot genoeg voor vindt De wilde.