Pieter Grinwis, kamerlid van de Christen Unie had het op zijn heupen in het debat van 25 oktober in de tweede kamer. De heer Grinwis stelde dat het beprijzingstekort op aardgas echt moet verdwijnen, maar wel in combinatie met duurzaam handelingsperspectief voor tuinders. hierbij maakte hij de claim dat: “nergens in de wereld, tomaten duurzamer worden geteeld, per tomaat uitgedrukt, dan in Nederland.” Nogal iets waar menig Nederlander erg trots op zal zijn. Klopt dit wel of ligt hier een diepere laag onder?

In een onderzoek van Professor Leo Marcelis, verbonden aan de Wageningen University & Research wordt gesteld dat de hightechkassen die in Nederland staan, waar tomaten worden geteeld,  ‘hoger blijken te scoren op de duurzame ontwikkelingsdoelstellingen (SDG’s) van de Verenigde Naties (VN) in vergelijking met andere manieren van tomatenteelt.’ Dit ondersteunt dus wel de claim van de heer Grinwis.

Sustainable Development Goals (SDG’s) zijn doelen die gelden voor alle landen in de VN. In 2015 hebben alle 193 landen die lid zijn van de Verenigde Naties (VN) de Sustainable Development Goals aangenomen voor een duurzamere wereld.  ‘Van deze SDG’s hebben wij er acht aangemerkt als relevant voor de tomatenteelt’, legt Marcelis uit aan het multimediale platform Nieuwe Oogst. ‘Belangrijke duurzaamheidsindicatoren binnen deze doelen zijn landgebruik, watergebruik, energieverbruik, emissie van nutriënten, gewasbescherming, afval, et cetera.’ Op veel van deze punten scoort de tomaat in Nederland dus hoger dan in andere landen.

Dit komt mede door de hightechkassen die we in Nederland hebben staan. De kassen die in Spanje, een andere grootmacht in de tomatenexport, staan zijn lowtech en lopen dus achter op duurzaamheid. Op zeven punten van de SDG’s scoort de hightechkas hoger dan de lowtechkassen die zich voornamelijk in andere landen bevinden. Vooral op het gebied van water scoren deze kassen veel hoger. In de hightechkas is tot 50 procent minder water nodig in vergelijking met andere teeltmethoden. Daarnaast kan 100 procent van het afvalwater opnieuw worden gebruikt. “Water dat overblijft kan weer worden hergebruikt,” legt Marcelis uit, “dit is een van de punten waar duidelijk wordt hoe duurzaam de Nederlandse tomaat is. Hiernaast gebruiken we in Nederland minder grond dan andere landen. Ook dit is weer duurzamer.”

Het enige smetje is dat de hightech meer energie gebruikt dan de lowtech plastic kassen in bijvoorbeeld Spanje. “Door alle technologie die de hightechkassen gebruikt is het logisch dat daar meer energie bij komt kijken. Ook daar zijn ontwikkelingen in. Het energiegebruik gaat dus wel naar beneden”, Aldus Marcelis.

Ondanks dat de hightechkassen in Nederland lager scoren, op het gebied van energie, ten opzichte van andere landen, zou je toch kunnen stellen dat deze landen, met voornamelijk lowtechkassen, het over het algemeen slechter doen op het gebied van duurzaamheid. Dat zou betekenen dat Nederland inderdaad, zoals de heer Grinwis van de Christenunie beweert, een duurzamere tomatenteelt heeft dan andere landen en de duurzaamste tomatenexport heeft van het hele land. Mede door het (her)gebruik van water en de betere productie per oppervlak, kan je dus stellen dat de claim van Grinwis klopt en dat Nederland inderdaad de duurzaamste is.