Zuid-Korea is momenteel aan het overwegen om beperkingen op huwelijken tussen neven en nichten te versoepelen. Deze heroverweging wordt gedreven door demografische zorgen, aangezien het land wordt geconfronteerd met een snel vergrijzende bevolking en een zorgwekkend laag geboortecijfer. Waarom wordt deze wet nu toch mogelijk ingevoerd en zijn er geen andere manieren om het aanhoudende probleem te verhelpen?
Het Zuid-Koreaanse Constitutionele Hof heeft, in 2022, geoordeeld dat het verbod op huwelijken tussen derde neven en nauwere familieleden in strijd is met de grondwet, waardoor het Ministerie van Justitie gedwongen werd de wet te herzien. Dit jaar wordt de wet mogelijk toch ingevoerd, maar er wordt wel gekeken naar een andere graad van nabijheid. Lee Jaeeun, van de Korea Herald, geeft aan dat Zuid-Korea op het moment een verbod tot de achtste graad heeft, en wil kijken naar een verlaging tot de zesde. Als dit met Nederland vergeleken wordt, krijg je al een ander perspectief. Wij zitten namelijk al op de vierde graad.
De voorgestelde herziening heeft veel weerstand opgeroepen, met name van traditionele groeperingen die de mogelijke verandering als een bedreiging voor het gezin beschouwen, zegt Asia News Network. Wat betreft het geboortecijfer, Zuid-Korea staat voor de uitdaging van een aanzienlijk laag geboortecijfer, wat kan leiden tot ernstige bevolkingsdaling in de toekomst. Verschillende factoren, waaronder de hoge kosten van onderwijs en kinderopvang, worden genoemd als oorzaken van dit probleem, ondanks inspanningen van de overheid om financiële prikkels voor gezinnen aan te bieden.
Promovendus Koreastudies, Flora Smit, zegt: ‘De mogelijke wetswijziging lijkt voort te komen uit een erkenning van diverse demografische uitdagingen waarmee Zuid-Korea momenteel wordt geconfronteerd, waaronder een snel vergrijzende bevolking en een zorgwekkend laag geboortecijfer. De recente uitspraak van het Constitutionele Hof in 2022, waarin het huidige verbod op huwelijken tussen bloedverwanten als in strijd met de grondwet werd beschouwd, heeft wellicht de aanzet gegeven tot een grondige herziening van de relevante wetgeving. Het Ministerie van Justitie lijkt een evenwicht te willen vinden tussen constitutionele consistentie en de dringende noodzaak om maatregelen te nemen om de demografische crisis aan te pakken. Het besef van de impact van een snel vergrijzende bevolking en het lage geboortecijfer op de toekomst van het land kan hebben bijgedragen aan het streven naar beleidsveranderingen.’
