Dit is niet de eerste keer dat er overlast is. De onderste vier verdiepingen van het gebouw bestaan uit faciliteiten zoals een kapper en een ruimte van de SSH. ‘s Avonds zijn deze verdiepingen dus verlaten. Volgens Emi(le) is er een vast groepje jongeren dat hier ’s avonds en ’s nachts rondhangt. De hangjongeren zijn waarschijnlijk naar binnen geglipt; de buitendeur van Casa Confetti is in principe open, iedereen kan dan naar binnen lopen. Of de omliggende wooncomplexen hier last van hebben, is niet duidelijk.

Emi(le) is nu ruim een jaar bewoner van Casa Confetti en daarnaast ook voorzitter van het woonbestuur. Dit houdt in dat Emi(le) een aanspreekpunt is voor zowel de bewoners als een contactpersoon voor de SSH. ‘Ik ben het woonbestuur ingegaan met een soort wraakgevoel. Het onrecht dat er is aangedaan, of dat nou direct naar mij is of naar meerdere bewoners, wil ik gewoon rechtzetten,’ vertelt Emi(le).

De inwoners zijn over het algemeen erg tevreden: ‘Wat ik zo mooi vind is dat Casa Confetti een plek is waar alle queers op hun plek vallen, het is heel divers. Dat is een heel mooi iets waar ik graag iets in wil betekenen, want het betrekt ook op mij,’ vertelt Emi(le).

Casa Confetti heeft naast de illegale hangjongeren nog een ander probleem: de gangen hebben een verlaten uitstraling, en dat reflecteert op de inwoners van Casa Confetti; ze leven erg langs elkaar heen. De meeste buren kennen elkaar niet of nauwelijks. Dit zorgt voor veel eenzaamheid, en Emi(le) zou dit graag anders zien. Volgens hen zijn er inwoners met jeugdtrauma’s, trauma’s omdat ze queer zijn of andere problemen die elkaar juist zouden kunnen helpen. Emi(le) denkt dat er wel behoefte is aan verbinding, maar omdat Casa Confetti is opgedeeld in hokjes, zijn mensen heel erg op zichzelf. ‘Er zijn wel plannen voor het organiseren van evenementen, maar daar doet de SSH een beetje moeilijk over,’ aldus Emi(le).