Utrecht Oost – De laatste jaren wordt er steeds meer aandacht besteed aan de LHBTQIA+ community. Naar aanleiding van Trans Visibility Day dat plaats vond op 31 maart, is er afgelopen donderdag een event georganiseerd op de Hoge School Utrecht. Er was een kunstexpositie door trans- en genderdiverse HKU studenten te zien, een boekenstand door Savannah Bay en er was een Q&A met Chris van de Transketeers. Errah de Greef,19 jaar, is HKU student en aanwezig op het, door het GSA van de HU georganiseerd, event en wil aangesproken worden met die/hun. De Greef wilde graag vertellen over zichzelf en de ervaringen die die ervaart als non-binaire.

Het evenement

‘Ik heb mijn werk hier geëxposeerd voor Trans Visibility Day en we zijn hier de hele dag om een praatje te maken met mensen, om vragen te beantwoorden en te laten zien wat wij hebben gemaakt.

Ik heb een fotoserie gemaakt. Het is een fotoserie van zelfportretten waarin ik mezelf heb verkleed tot verschillende personages en karakters, maar ik heb daarbij ook verschillende emoties van mezelf naar boven gehaald en daar vervolgens een paar teksten over geschreven. Sommige teksten heb ik eerst geschreven waarbij er naderhand pas een karakter naar boven kwam en bij andere zelfportretten heb ik na het maken van het portret pas een tekst erbij geschreven. Je ziet een wisselwerking tussen tekst en karakter.

Het is lastig om te zeggen hoelang ik over mijn expositie heb gedaan. Aan het daadwerkelijke werk van het maken van de foto’s en het bewerken en printen daarvan ben ik denk ik tien/twaalf uur bezig geweest, maar dat is meer het praktische werk. Het concept en de voorbereidingen kostte me ook zo’n tien uur, dus ik kan niet duidelijk zeggen hoelang ik er mee bezig ben geweest. Ik heb het ook nog eens tussen andere projecten door gedaan. Ik denk dat ik er in totaal zeker wel twee weken regelmatig aan gezeten heb.

Het is wel goed dat dit soort evenementen worden georganiseerd. Ik vind het fijn dat er aandacht is voor gemarginaliseerde groepen en dat daar, zeker op zo’n laagdrempelige manier, zoveel ruimte voor wordt gemaakt. Je kan als je hier op school zit gewoon even langs lopen om te kijken en verder hoef je er niks mee te doen, maar als je vragen hebt kun je die meteen stellen. Het is heel toegankelijk en ik denk dat dit wel heel belangrijk is.’

Ervaringen

‘Ik ervaar veel veiligheid en acceptatie op de HKU als ik kijk naar genderdiversiteit. Vanuit docenten is er zeker wel begrip en er wordt ook veel gedaan om het allemaal beter te begrijpen. Recentelijk zijn de wc-bordjes voor man/vrouw weggehaald dus dat is top. Er is zeker ruimte voor, maar dat kan ook niet anders met de hoeveelheid queer mensen die er zijn. Ik zit in een super accepterende omgeving en bubbel en er is best wel veel waar ik over kan praten, zowel in mijn klas als met mijn vrienden. Een vriend van mij op school heeft ook geholpen met het opzetten van mijn expositie hier. Hij heeft ons een soort van bij elkaar verzameld als transkunstenaars. Hierin ervaar ik wel echt een gemeenschap dus dat vind ik echt heel fijn.

Er zijn heel veel situaties waarin het gebeurt dat ik mij niet geaccepteerd voel, dus ik vind het lastig om daar nu iets specifieks uit te halen. Het zijn kleine dingen alleen al waarbij je geen genderneutrale wc tot je beschikking hebt. Ik word ook weleens nageroepen. Vaak hoor ik dingen als ‘kankerhomo’ en ik heb vroeger heel vaak gehad dat mensen aan mij vroegen of ik een jongen of een meisje was. Ze hadden daar dan heel erg een mening over of ze begrepen het niet en het enige wat ik dacht was ‘nou, ik ben hier gewoon mijn boodschappen aan het doen.’ Ik heb ook weleens gehad dat mensen achter me aan liepen in de supermarkt. Heel veel van dit soort dingen gebeuren wel echt dagelijks. Je voelt je gewoon onveilig en bekeken en ik ben me er heel erg bewust van dat mij dit overkomt, maar een cis-hetero vriend van me niet. Ik vind dat echt heel erg jammer. Ik merk ook wel dat als ik op straat loop dat ik mannelijker of juist vrouwelijker ga lopen. Dit baseer ik op de omgeving, zodat ik veiliger ben. Ik bevind me nu in een omgeving waar dit soort dingen minder gebeuren, maar dat is echt een privilege. Ik ben nu gewoon veel op school en daar is een hele fijne groep mensen die me begrijpt en waar ik me veilig bij voel, maar daarbuiten is het nog steeds wel anders.’

Dit wil ik meegeven

‘Ik hoop dat mensen zichzelf blijven onderzoeken, los van welke genderidentiteiten zij hebben, want dat is wel gewoon een persoonlijke zoektocht. Wat ik belangrijk vind om te zeggen is dat het goed is om echt oprechte interesse te tonen in de mensen om je heen en dat als je hen niet begrijpt, dat je dan niet vanuit een vooroordeel of een bepaald idee een gesprek aangaat, maar vragen stelt om die persoon beter te begrijpen en niet om je eigen beeld te bevestigen.’