Lombok – De inkomsten van gezinnen zijn het afgelopen jaar gestegen, maar in de schaduw van dit nieuws heerst een grote financiële onzekerheid. Het was namelijk ook lastiger om rond te komen. In de levendige wijk Lombok heerst ook financiële onzekerheid bij een deel van de gezinnen. Die financiële onzekerheid is ook terug te zien in de voedselonzekerheid. Te midden van deze uitdagingen staat buurthuis Rosa als een baken van hoop en ondersteuning klaar voor de gemeenschap. René Kronenburg, sociaal beheerder van buurthuis Rosa, vertelt over de realiteit van voedselonzekerheid in de wijk en de inspanningen die worden geleverd om gezinnen te ondersteunen. Door middel van eetgroepen en andere initiatieven biedt buurthuis Rosa niet alleen voedzame maaltijden, maar ook een gevoel van gemeenschap en solidariteit.
Wat zijn de belangrijkste verantwoordelijkheden van een sociaal beheerder?
‘Ik hou het overzicht zou je wel kunnen zeggen. Buurthuis Rosa is een druk buurthuis. De hele week door vinden hier allerlei activiteiten plaats om op deze manier de buurt te verbinden. Zo komen er bijvoorbeeld mensen voor het koffie-uurtje. Dit is een wat oudere groep en ze gaan zo meteen met de Nintendo aan de gang. Je moet ook de oudere groep speels en jong houden. Maar we hebben ook allerlei eetgroepen in huis. Het eten wordt gratis aangeboden en is afhankelijk van vrijwilligers en wat de supermarkten te geven hebben.’
Kunt u meer vertellen over hoe de eetgroepen bij buurthuis Rosa worden georganiseerd en hoe zij bijdragen aan het ondersteunen van gezinnen in nood?
‘Als we bijvoorbeeld even naar de woensdagavond kijken. Dat is week op week een driegangenmenu, maar dat wordt iedere week weer bij elkaar geschraapt. Die vrijwilligers gaan dan om half 3 de wijk in om eten op te halen. Bij bijvoorbeeld supermarkten. En aan de hand van wat ze ophalen wordt er een maaltijd samengesteld. Wat er gegeten wordt, is afhankelijk van wat anderen willen geven. Toch wordt er iedere week weer voldoende gegeven door de inwoners in Lombok om ook voor hen, de wat armere, te zorgen.’
Waarom is het aanbieden van voedselondersteuning zo belangrijk voor de wijk?
‘Voor sommige mensen is het echt noodzakelijk om even een hapje te halen. Er heerst echt een stukje armoede in de wijk. Juist deze mensen hebben het aanbieden van eten echt nodig. Maar het is meer dan eetgroepen hoor. We hebben bijvoorbeeld ook een voedselkast hier in het buurthuis. Deze wordt gevuld door de mensen die die armoede niet zo kennen, en kan worden gebruikt door zij die niet goed de eindjes aan elkaar kunnen knopen. Deze kast wordt gevuld met voedsel, maar ook met tampons bijvoorbeeld. Het is echt een tweerichtingsverkeer, anders is dit niet mogelijk.’
Hoe gaat buurthuis Rosa om met eventuele stigma’s of drempels die gezinnen kunnen ervaren bij het vragen om hulp rondom voedselzekerheid?
‘Het gaat er echt om dat je een heel open houding hebt. In de basis moeten wij, als buurthuis, ervoor zorgen dat ze zich welkom voelen. Op die basis kun je dan vervolgens verder bouwen. Continuïteit en presentie zijn hierin belangrijk. Als we deze mensen echt willen helpen, moeten we aanwezig zijn en de mensen kennen. Zo kennen wij hun behoeften beter, maar heerst er voor hen ook een stuk minder schaamte rondom dit onderwerp.’
Hoe heeft u gemerkt dat de behoeften van de wijk met betrekking tot voedselondersteuning in de loop van de tijd zijn veranderd?
‘Je ziet wel dat mensen meer afhankelijk zijn geworden van deze initiatieven. Het stijgen van de prijzen heeft heel wat mensen geraakt, maar zeker zij die het al niet breed hadden. Je ziet dat terugkomen in de hoeveelheid mensen die naar deze eetgroepen komen. Sommigen hebben zelfs een beetje een puntensysteem. Die zoeken iedere dag uit waar ze vandaag een maaltijd kunnen halen om op deze manier toch te kunnen eten. Als buurthuis hopen we dat we deze initiatieven voort kunnen blijven zetten en dat er in de toekomst nog een aantal bij komen. Zo kunnen we actief de mensen uit de wijk helpen en voor elkaar zorgen.’
