Robbie van Mourik (46) is al veertien jaar materiaalman van het Nederlandse voetbalelftal van de vrouwen. Binnenkort, op 5 april, staat de eerste wedstrijd voor de EK-kwalificatie van het vrouwenelftal gepland. Op 1 april komen de leeuwinnen aan op de KNVB-campus aan de Woudenbergseweg in Zeist. Van Mourik is al druk bezig met de voorbereidingen.
Hoe ben je bij de KNVB als materiaalman terechtgekomen?
‘Gesolliciteerd, ik heb ooit al eens een open sollicitatie geschreven wat betreft een soortgelijke functie. Toen hadden ze niemand nodig. Later heb ik nog een keer gesolliciteerd en ben ik uitgekozen. Weet je wat het is: ik hou ontzettend veel van voetbal. Als profvoetballer had ik het waarschijnlijk niet gered, maar het werken rondom het team in het logistieke gedeelte vind ik fantastisch. Het is ook nodig en een schakeltje in de gehele ketting.’
Wat is je functie als materiaalman?
‘Ik ben verantwoordelijk voor alle materialen denk aan hoedjes, voetballen, trainingspoppen en prikborden. Het verzorgen van de kleding is ook een groot onderdeel van mijn werk. Alle dames voorzien van de juiste outfits en zorgen dat het na afloop van een training of wedstrijd gewassen wordt. Nu zijn de shirts ook nieuw, die krijgen we binnen in Zeist en bedrukken we zelf met de hand. Verder verzorg ik alle logistieke zaken; ik zorg dat alle benodigdheden hier in Zeist worden opgehaald en vervolgens naar het desbetreffende hotel in Nederland of in het buitenland worden vervoerd, daar waar de wedstrijd plaatsvindt. Ook ga ik mee naar het buitenland, als de dames tien dagen op pad zijn ben ik tien dagen met ze mee. Ik ben onderdeel van de staf.
Hoe ziet een dag als materiaalman eruit?
‘We trainen vaak in de ochtend, Voor de trainingen controleren we de ballen en zorgen dat de kleding op orde is, evenals de trainingsmaterialen. Ongeveer anderhalf uur van tevoren ga ik naar het trainingsveld, alle benodigdheden voor de training breng ik daar. Dan, wat later, komt de technische staf die gaan de beoogde training verder uitzetten. Tijdens de training zorg ik dat na een oefening alles weer opgeruimd wordt. Dus als ze met een oefening klaar zijn, ruim ik het weer op en dan kunnen de dames samen met de technische staf door naar de volgende oefening. Na de training gaan we terug naar het hotel, dan moeten de dames de was inleveren en ik zorg dan dat het naar de wasserette gaat. Verder door de dag heen doe ik weer voorbereidingen voor de wedstrijd of voordat we vertrekken en soms trainen we twee keer op een dag en dag gaan we ‘s middags weer naar het veld, dat maakt mijn dag wel vol.’
Hoe beleef je een wedstrijd van de voetbalvrouwen?
‘Ik moet zeggen, ik kijk wel naar de wedstrijd, maar ik let echt op mijn eigen afdeling. Is de kleding nog goed? Liggen de hesjes klaar voor het inlopen? En dat soort dingen allemaal, dus ik ben wel met mijn vak bezig. Natuurlijk is het ook mooi om de wedstrijden te zien, maar toch kijk je anders dan een sporter die op de tribune zit.’
Wat heb je in deze veertien jaar meegemaakt wat je uitzonderlijk is bijgebleven?
‘Een groot hoogtepunt was het Europees kampioenschap in 2017. Toen was ik net in januari begonnen, en we werden met het vrouwenteam Europees kampioen. Een groot feest was dat in de grachten van Utrecht. Ja, dat is gewoon fantastisch om mee te maken. De Olympische Spelen in Tokyo waren ook geweldig. De spelen vonden wel plaats midden in de Coronapandemie, dus qua entourage was het wat minder, maar nog steeds een ontzettend bijzonder dat ik op de Olympische Spelen stond, dat kan niet iedereen zeggen. Wedstrijden zijn gewoon hartstikke mooi om bij te zijn.
