DEN DOLDER – Afgelopen vrijdag 15 maart is er op de Dolderseweg in Den Dolder een nieuwe ‘Deelkast’ geopend. Het is al de derde kast in een jaar tijd binnen Den Dolder, terwijl dit toch een vrij welvarend dorp is. Wat houdt de kast in, en hoe kan het dat er in Den Dolder nu al drie van dit soort kasten staan? Anneke Lasterie is een van de initiatiefnemers van deze kast. Ze is verbonden aan de Maria Christina Kerk in Den Dolder, een van de voornaamste geldschieters van deze kast.

Den Dolder is volgens het CBS een vrij welvarend dorp, waar over het algemeen weinig armoede heerst. Toch melden steeds meer mensen zich aan bij de lokale voedselbank, en stijgen de cijfers van diefstal in Dolderse winkels. Anneke Lasterie, en andere leden van de Maria Christina Kerk besloten pakweg een jaar geleden het heft in eigen handen te nemen: ze besluiten een deelkast te openen, waar mensen die het nodig hebben gratis spullen kunnen pakken. Omdat de eerste twee kasten een groot succes blijken te zijn, wordt er nu dus een derde kast geopend.

Kunt u iets meer over uzelf vertellen? Wat zijn uw taken en bezigheden bij de kerk?

‘Ik doe vooral dingen die met andere mensen te maken hebben, zoals bloemen langsbrengen bij mensen, langsgaan bij mensen als ze ziek zijn, de kerk heeft ook een voedselbank waar ik actief betrokken bij ben. Door dit laatste ben ik ook gaan nadenken over de deelkast. Bij de voedselbank kan je alleen terecht als je echt heel weinig geld hebt, zelfs voor goedkope levensmiddelen. Als je boven een bepaald bedrag verdient, maak je geen aanspraak op de voedselbank. Toch zijn er veel producten die dan al snel moeilijk te verkrijgen zijn, zoals maandverband, shampoo, dat soort dingen die steeds duurder worden. Hierdoor hebben we het idee bedacht om met deze deelkasten te beginnen, zodat dit soort dingen voor iedereen beschikbaar zijn’.

Hoelang bent u al verbonden met de kerk?

‘Ik woon nu ongeveer 55 jaar in Bosch en Duin, naast Den Dolder. Sindsdien ben ik ook al betrokken bij de lokale kerk. Ik doe al jaren veel voor mensen in het dorp, die hulp nodig hebben, of wat dan ook. Voor mij is het de ideale besteding van mijn leven sinds mijn pensioen’.

Kunt u kort uitleggen wat de kast precies inhoudt?

‘Deze kast is bedoeld voor mensen die het minder hebben. Vrijwilligers van de kerk, zoals ik, en eigenlijk iedereen die het wil en kan, kunnen spullen in de kast stoppen, en dat kan van alles zijn. Denk aan etenswaren, toiletartikelen, spullen voor persoonlijke hygiëne zoals maandverband, eigenlijk alles wat een mens nodig kan hebben. Ik vind het droevig dat zoiets in Nederland nodig is, maar als het dan toch nodig is, dan verzorgen wij dat met liefde.

Wie heeft deze kast eigenlijk georganiseerd en gefinancierd?

‘Deze kast is deels gefinancierd door de gemeente, die hebben daar een subsidiepotje voor, maar ook grotendeels door de kerken van Den Dolder en omringende gemeenten, zoals De Bilt. Wij hebben tijdens een viering een collecte gehouden, om zo de rest van de kast te kunnen betalen. Deze collecte leverde niet genoeg op om de hele kast te financieren, maar toen heeft de Maria Christina Kerk aangeboden om de rest van het bedrag te schenken voor de kast.

Heeft de kerk de kast zelf ook gemaakt, of is dat door een andere instantie gedaan? 

De kast is door de lokale kringloopwinkel gemaakt. De vorige twee kasten die al in het dorp staan zijn door een timmergroep gemaakt, waar ook mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt werken. Dit keer hebben we dus gekozen voor de kringloop.

Waarom is er voor deze plek gekozen?

‘Den Dolder is een dorp dat door de spoorlijn doormidden is gesneden. De andere kant van het spoor heeft nu al twee kasten, maar deze kant, waar ook het dorpscentrum ligt, had nog geen kast. Ik zei tegen de andere initiatiefnemers: ‘Ik woon aan deze kant van het spoor, hier moet ook een kast komen!’  Deze kast is ook bedoeld voor mensen die niet uit Den Dolder komen, maar vanuit andere dorpen hierheen komen fietsen. Vaak rust er een taboe op dit soort kasten, en vinden mensen het lastig om er iets uit te pakken. We merken dat mensen eerder naar een naastgelegen dorp gaan om iets uit een kast te pakken, omdat ze daar wellicht minder snel herkend worden.’

Wat voor producten zien jullie het liefst in de kasten?

 ‘Werkelijk van alles kan. Houdbare etenswaren, toiletartikelen, kaarsen, noem het maar op. Uiteraard liever geen voedsel dat snel bederft, zoals zuivel of vlees. Het is heel lief als je gehaktballen hebt gebraden en er nog een aantal over hebt, maar liever niet in onze kasten. Buiten dat laatste om is echt bijna alles welkom’.

Hieronder een videoreportage van collega Deirdre van Gils over de opening van de deelkast: