Sinds 15 maart 2011, exact dertien jaar geleden, woedt er een verschrikkelijke oorlog in Syrië. Wat begon als een vreedzame demonstratie voor meer basisrechten eindigde in de grootste humanitaire crisis sinds de Tweede Wereldoorlog, met honderdduizenden doden en miljoenen vluchtelingen tot gevolg.

De oorspronkelijke idealen van verandering en democratie werden verdrongen door het grimmige beeld van verwoesting, plundering en schendingen van mensenrechten die dit decennium heeft getekend. Het vuur van opstand laaide op in Daraa, in het zuiden van Syrië, grenzend aan Jordanië, en verspreidde zich snel door het hele land. Al snel escaleerde de situatie tot een bloedige burgeroorlog, waarin verschillende partijen en buitenlandse spelers zich mengden, en nog steeds geen einde in zicht.  Regeringstroepen schieten op ongewapende demonstranten en tieners worden gearresteerd, gefolterd en vermoord voor het aanbrengen van anti-regeringsslogans met graffiti. Met als gevolg dat veel mensen vluchten. Europa werd geconfronteerd met een golf van Syrische vluchtelingen, waarbij 1,3 miljoen mensen asiel aanvroegen. In 2015 bereikte de migratiecrisis een hoogtepunt, waarbij bijna een derde van alle vluchtelingen uit Syrië kwam. Sindsdien vormen Syriërs de grootste groep vluchtelingen die hun toevlucht zoeken op Europese bodem. Dertien jaar na het begin van deze tragedie blijft de situatie in Syrië onverminderd complex en uitzichtloos. Terwijl de wereld de gevolgen van dit conflict probeert te begrijpen en aan te pakken, blijven miljoenen Syriërs lijden onder de last van oorlog en verlies. Wahhab Hassoo, een deskundige op het gebied van ontwikkelingshulp in het Midden-Oosten, benadrukt de dringende noodzaak van internationale samenwerking en humanitaire actie om de slachtoffers van de Syrische oorlog te helpen en een einde te maken aan deze langdurige tragedie.