Melissa van de Waerdt liep op 24 oktober 1976 samen met haar ouders door het bos langs de A12 in Maarsbergen. Wat begon als een normale en nietszeggende wandeling eindigde in een nachtmerrie. Vlak langs de snelweg vonden ze het levenloze lichaam van een meisje bedekt onder bladeren en takken. Dit bleek het lichaam van een meisje wat tot nu toe nog steeds niet is geïdentificeerd, het Heulmeisje.

Melissa, nu 55 jaar oud, was op dit moment pas 8 jaar oud en herinnert het nog als de dag van vandaag. ‘Het moment speelt zich echt nog op mijn netvlies af als een film, ook al was ik nog erg jong, wist ik heel goed wat ik op dat moment zag. Natuurlijk was ik een kind en ging mijn leven ook gewoon door. Ik werd er als kind ook een beetje buiten gehouden. Het was natuurlijk iets voor de volwassenen en verder werd er aan mij ook niks gevraagd,’ vertelt van de Waerdt.

Het Heulmeisje ligt sinds het begin begraven op de openbare begraafplaats in Maarn. ‘Destijds is het meisje voor het eerst in Maarn begraven. Het is dat mijn vader toen het initiatief heeft genomen om naar de bloemist te rijden en een bloemetje voor haar te halen, anders was er nog geen bloemstukje aan haar te pas gekomen. Dat is natuurlijk heel triest. Als er nu zoiets verschrikkelijks gebeurt wordt dit meteen door de media verspreid en staat er vrijwel meteen een stille tocht klaar. Voor het Heulmeisje is dit eigenlijk nooit gedaan.’

‘De zaak is natuurlijk al lang verjaard dus zoeken naar de dader heeft geen zin meer. De dader vinden is ook helemaal niet mijn doel, ik hoop gewoon dat het meisje haar naam en identiteit terugkrijgt en dat ze naar de plek terug kan waar ze hoort,’ aldus van de Waerdt.

Luister hier naar een reportage met Melissa