Eritrea: onderdrukking en eindeloze dienstplicht

Eritrea: onderdrukking en eindeloze dienstplicht

Eritrea kent een van de meest onderdrukkende regimes ter wereld. Kritiek op de regering is verboden en tegenstanders worden gearresteerd. De dienstplicht, die meer dan tien jaar kan duren, is voor velen een reden om te vluchten.

 Uit onderzoek blijkt dat jonge mannen en vrouwen afkomstig uit Eritrea zijn de grootste groep Afrikaanse asielzoekers in Nederland op dit moment. In 2022 waren er in totaal 25.080 Nederlanders met een migratieachtergrond met als herkomstland Eritrea. In hetzelfde onderzoek komt naar voren dat hiervan 46,9% mensen tussen 15 en 30 jaar zijn.

Veel mensen ontvluchten Eritrea vanwege de dienstplicht. Deze duurt officieel achttien maanden, maar kan in de praktijk oplopen tot meer dan tien jaar. Daarnaast blijft een Eritreeër tot z’n vijftigste als reservist dienstplichtig. Dit houdt in dat je tot vijftig jaar opgeroepen kan worden voor militaire dienst. In Eritrea is al jaren sprake van een totalitair regime. Er is geen persvrijheid, geen politieke vrijheid en beperkte godsdienstvrijheid.

In een rapport van de mensenrechtencommissie van de Verenigde Naties wordt Eritrea hard veroordeeld. Niet eerder werden er zoveel bewijzen verzameld en in een VN-rapport geplaatst. “De Eritrese regering heeft zich al zeker 25 jaar schuldig gemaakt aan ‘systematische en grootschalige’ schendingen van de mensenrechten”, stelt het VN rapport. Sinds 1991 heeft president Isaias Afwerki de leiding in Eritrea, en volgens mensenrechtenorganisaties wordt zijn regime steeds strenger. Hierdoor voelen veel Eritreeërs zich gedwongen een gevaarlijke reis naar Europa te maken, op zoek naar een uitweg uit de onderdrukking.

Tijdens de militaire training in Eritrea wordt er veel aandacht besteed aan sport. Dit wordt gedaan om te kijken of er bepaalde talenten spelen bij de Eritreeërs. Wie een talent heeft hoeft niet verder als soldaat, maar wordt geselecteerd voor een ander beroep. Dienstplichtigen die goed kunnen leren mogen naar de universiteit, voor een opleiding tot bestuurder of ingenieur.

Ondanks dat het nationale voetbalteam van Eritrea talent had in voetbal, was er voor hen geen reden om te blijven. Het team ontvluchtte het thuisland in 2012, na een WK-kwalificatiewedstrijd in Oeganda. In Oeganda ontvingen de spelers asiel, waarna ze met een omweg via Roemenië in Gorinchem belandden. Op uitnodiging van de overheid zijn ze naar Nederland gekomen. De voetballers zijn opgevangen door de Nederlandse Italiaan Robertino Lotto. Robertino werd gevraagd om bondscoach te worden van het team. Hij twijfelde geen seconde en ging de uitdaging aan. Hij heeft zich vooral gericht op het integreren van de jongens in Nederland.”

 Ik spreek Robertino over zijn ervaring als bondscoach van het gevluchte team.

Over de auteur