Rouwverlies, we maken het allemaal vroeg of laat mee. Of het nou een dierbare is of een oud klasgenoot, hoe ouder we worden hoe groter de kans is dat je wel eens met de dood te maken hebt gekregen. Je gaat natuurlijk door verschillende fasen van rouw en die zijn persoonlijk.

Het eerste jaar na het verlies van een dierbare kan een achtbaan van emoties zijn, waarin rouw centraal staat. De wereld lijkt op pauze te staan, terwijl je probeert te begrijpen wat er is gebeurd.

In het eerste jaar na het verlies kunnen de herinneringen aan de overledene zowel troostend als pijnlijk zijn. Er kunnen momenten zijn van intense eenzaamheid en wanhoop, waarin het voelt alsof de pijn nooit zal verminderen. Maar er zijn ook momenten van kostbare herinneringen, waarin de liefde die gedeeld werd de pijn even verzacht. Het eerste jaar markeert vaak vele “eerste keren” zonder de geliefde persoon: de eerste verjaardag, vakantie, of zelfs de eerste keer dat je een bepaald liedje hoort dat herinneringen oproept. Deze momenten kunnen extra moeilijk zijn, omdat ze je confronteren met het missen van die gene.

In deze periode verlies kunnen mensen verschillend reageren. Sommigen worden overspoeld door verdriet, anderen voelen zich verdoofd. Er is geen “juiste” manier om te rouwen, en iedereen ervaart het op zijn eigen unieke manier. Psychiater Elisabeth Kübler-Ross heeft vijf fases van rouw omschreven die samen het rouwproces vormen: ontkenning, protest, onderhandelen en vechten, depressie, aanvaarding. Rouwverwerking gaat volgens haar over de manier waarop iemand probeert te herstellen na een ingrijpende en verdrietige gebeurtenis, zoals het overlijden van een dierbare. Het kan echter ook zijn dat iemand het rouwproces doorloopt na het verlies van een baan, woning of bij een scheiding.

Het eerste jaar is meestal het zwaarst. Alle gevoelens zijn nieuw en je zit vooral nog in die ontkenningsfase. Je lichaam is nog in ontkenning dat die persoon echt nooit meer terug komt. Stella Clara uitvaartzorg zegt “De eerste keer Kerst na een overlijden en andere feestdagen. Het verlies van een dierbare is een ingrijpende gebeurtenis en het gemis van diegene is in een eerste jaar vaak extra emotioneel. Wat denk je van de eerste verjaardag van jouw moeder of vader na het overlijden. Of je eigen verjaardag zonder jouw dierbare of een van je ouders. Een eerste Kerst, eerste Pasen, Pinksteren. Al die dagen kunnen beladen zijn.”

Marieke Lips verloor vorig jaar maart de vader van haar vier jarige dochter. Na een lange relatie waren ze net een jaar uit elkaar. In september werd hij ziek, hij kreeg kanker en overleed nog geen half jaar later. Sindsdien is Marieke alleenstaande moeder. Zij doet haar verhaal en blikt terug op het eerste jaar: