Deze week is het Kinderboekenweek én is het Internationaal Literatuur Festival Utrecht (ILFU), daarbij hoort elk jaar de Kindernacht van de Poëzie. In een ochtend- en avondeditie treden dichters en kinderboekenschrijvers op voor een zaal met enthousiaste kinderen.

’s Ochtends komen eerst vier basisscholen bij elkaar in de theaterzaal van Bibliotheek Neude. De kinderen gillen in hun enthousiasme de hele bibliotheek wakker. Eenmaal aangekomen in de theaterzaal wordt het er niet rustiger op, want het nieuwe nummer van de Kinderboekenweek ‘Bij mij thuis’ galmt door de speakers van de zaal. Dit nummer is gezongen door Kinderen voor Kinderen, maar geschreven door de presentator van de show van vandaag: Iven Cudogham. Uiteindelijk is hij de persoon die de kinderen stil krijgt, maar ook laat hij ze af en toe interactief meedoen om de aandacht erbij te houden.

Het thema van de Kinderboekenweek is ‘Bij mij thuis’, en daarom is er op het podium een soort woonkamer gemaakt. “Welkom in mijn huis”, begint de presentator. In het midden staan een informele bank, stoel en genoeg andere kleurrijke attributen. Rechts daarvan zitten de dichters aan een eettafel, samen met een gitarist die de muzikale begeleiding vandaag regelt. Achter de ‘woonkamer’ hangt een enorm scherm waarop een welkomstbericht staat, ook hierop een fictieve kamerplant en lamp die bijdragen aan de sfeer. Het scherm wordt niet alleen hiervoor gebruikt, want alle dichters mochten vooraf een paar foto’s opsturen die ze aan thuis doen denken. Die foto’s komen op het bord te staan wanneer de dichter aan de beurt is. 

Als eerste komt Najiba Abdellaoui, een relatief jonge vrouw, met de presentator op de bank zitten. Ze vertelt over haar thuis en leest een paar eigen gedichten voor. Erik van Os krijgt een nog groter applaus dan Najiba, aangezien hij als auteur van ‘Dat boek met die bananen’ een beroemdheid is onder de 10 jarigen. Hij leest een gedicht voor over hoe stom meisjes kunnen zijn, wat zorgt voor grote reacties tussen de toeschouwers onderling. “Ik bereid niet voor welke gedichtjes ik voordraag, omdat dit een publiek is waar je rechtstreeks op moet reageren”, vertelt Van Os. 

“Vanavond zal de sfeer anders zijn, want dan komen de kinderen met ouders”, voegt hij toe. Ook kennen de kinderen die naar de avondshow komen elkaar voor het overgrote deel niet. Van Os geeft aan dat spannender te vinden, want het enthousiasme en de terugkoppeling zijn moeilijker in te schatten. De avondshow zit hetzelfde in elkaar qua programma, maar omdat de sprekers veel improviseren zal het er toch anders uitzien.

Als laatste komt Tjitske Jansen naar voren om voor te lezen. De kinderen hebben hun aandacht er nog steeds opvallend goed bij. De juffen echter hebben de halve show gemist, omdat er elke vijf minuten wel iemand naar de wc moet worden begeleid. Er wordt afgesloten door de gitarist met een liedje, daarin mag ook meegezongen worden. De presentator loopt door het publiek om te kijken of iemand door de microfoon wil meezingen. Veel kinderen zitten op het puntje van hun stoel met hun vinger hoog in de lucht. Na een uur lang luisteren gaan sommige nog op de foto met de dichters of met de presentator. Maar zij hebben niet alle tijd van de wereld vertelt Cudogham. “Het is een super drukke periode rondom de Kinderboekenweek.”