Utrecht Centrum

Selecteer Pagina

“Laten we de werven niet als vuilnisstort gebruiken”

“Laten we de werven niet als vuilnisstort gebruiken”

Het Wervenberaad op de werven. Foto: Luuk Huiskes

UTRECHT CENTRUM – Vandaag, op de landelijke Opschoondag, is er voor de tweede keer een ‘Opschoondag aan de werf’ in de binnenstad van Utrecht. De historische werven aan de grachten worden, dit jaar op initiatief van het Wervenberaad, opgeruimd. Dat Wervenberaad is een groep bewoners, die actief meedenkt over de leefbaarheid en het gebruik van de werven. Vicevoorzitter van het Wervenberaad Ingrid Kaagman zit aan het water en vertelt over de mooie werven en over het vuilnis dat hier wordt achtergelaten.

Historisch uniek

“De historische werven in de Utrechtse binnenstad maken de stad echt bijzonder. Helemaal nergens anders zijn er zulke werven te vinden waar je ook aan kan zitten en op kunt lopen. In de Middeleeuwen dienden de werfkelders, de kelders langs de gracht, als pakhuizen. Er werden dan goederen aangevoerd met boten via de gracht. Het was gewoon een heel belangrijke handelsweg over het water, en is nu historisch erfgoed. Al een paar jaar investeert de gemeente tientallen miljoenen in de werven. En sinds een jaar is het initiatief gestart om met bewoners actief te worden.”

 

Een bepaalde rust

“In de avond zit ik op één hoog, en kijk ik naar beneden naar de mooie gracht. Er is zo veel diversiteit in die bomen langs het water, dat vind ik prachtig. Nu ook op de werven zitten is heerlijk. Er varen kleine boten langs en er zwemmen eenden en ganzen voorbij. Dat in plaats van het verkeer dat langs raast. Het is hier mooi en het geeft een bepaalde rust. Er wordt goed gebruik gemaakt van de werven, mensen lijken hier echt te genieten.”

Rommel en rotzooi

“Maar mensen laten ook veel afval achter. Vuilnis zoals pizzadozen, en kijk, daar ligt zelfs een stofzuiger. Vorig jaar zijn op de Opschoondag aan de werf veel kapotte plantenbakken, afgedankte parasolvoeten en verrotte houten tuinsets gevonden. Maar vooral heel veel peuken, daar liggen de werven ook dit jaar eigenlijk helemaal vol mee. Op de straat is dit anders, omdat daar handhaving is en er ook prullenbakken staan. Dat is op de werven niet het geval.”

Trots

“Dat maakt die werven ook uniek, want hier is het ieders eigen verantwoordelijkheid. Het gaat er om in hoeverre mensen zich verbonden voelen en zich mede-eigenaar voelen van de stad. Laten we het erfgoed mooi en heel houden, laten we de werven niet als vuilnisstort gebruiken. Het is belangrijk dat alle gebruikers, ik als bewoner en anderen als gast, respect hebben voor de werven. Ik vind het woord ‘trots’ wel passend. Ik ben trots dat ik hier mag wonen en zitten. Door die trots vind ik het fijn om het netjes te houden, dat verwacht ik ook van anderen.”

Vorig jaar

“De animo om mee te doen was vorig jaar mager. Ik was, op het deel van de gracht waar ik woon, de enige die mee deed. Dat kwam waarschijnlijk omdat er hier weinig bewoners van de werfkelders zijn, er zijn vooral veel restaurant zijn. Want op andere rakken ging het qua animo beter. Vorig jaar waren er, net zoals het dit jaar georganiseerd is, plekken waar vuilniszakken konden worden opgehaald. Ongeveer 25 tot 30 mensen zijn daar langsgekomen voor een kopje koffie. Als buren leer je elkaar dan kennen, wat bijzonder is omdat wonen in een stad best anoniem is. Ik hoop dat er dit jaar meer mensen meehelpen met schoonmaken.”

Over de auteur

Thirza Osnabrugge

Thirza Osnabrugge (2006) is een gedreven jonge journalist die geboren en opgegroeid is in Scherpenzeel. Nu studeert ze in Utrecht aan de School van Journalistiek, waar ze zich verder gaat ontwikkelen tot een kritische en ethische journalist. Ze wil mensen een stem geven en is vastbesloten om later onderzoeksjournalist te worden. Op dit moment richt ze zich op regionaal nieuws over de Utrechtse binnenstad, maar hoopt later haar horizon te verbreden.