Utrecht Noord

Selecteer Pagina

Winterpret in de wijk: natuurijsbaan Siberia geopend

Winterpret in de wijk: natuurijsbaan Siberia geopend

De ijsbaan in de middag, buurtbewoners schaatsen over het ijs. Foto: Fleur Koot

Het was even spannend of het ijs dik genoeg was, maar schaatsen en sleetjes konden deze week weer uit de kast worden getrokken om te komen schaatsen bij de natuurijsbaan van ijsclub Siberia. Wegens de vorst en lage temperaturen is de baan geopend voor een paar dagen, zolang het weer het toelaat.

Het muziekorgel speelt een vrolijk deuntje terwijl kindergelach door de lucht schalt. De schaatsbaan is gelegen tussen de flats, in een park midden in de woonwijk in Overvecht. Buurtbewoners van alle leeftijden hebben zich verzameld om dit stukje winterpret mee te maken. Kisten met schaatsen staan verspreid over het grasveld bij de ingang. De schaatsen zijn zonder kosten te gebruiken voor iedereen; een bord dat aan de hekken hangt rond de baan leest ‘400+ schaatsen beschikbaar’. Een deel is gedoneerd, de rest is aangekocht door de ijsclub die het evenement organiseert.

Terwijl de lichtjes nog worden opgehangen door de vrijwilligers, is de baan al open en in volle gang. Ondanks de felle zon is het flink koud. Met rode neuzen van de kou trotseren bezoekers het ijs. Ervaren schaatsers of kersverse beginners; iedereen is welkom. Bekenden groeten elkaar hartelijk. Langs de rand zit een buurtbewoner schaatsen te slijpen. Kinderen in felgekleurde winterjassen wagen zich op het ijs, de oudsten durven alleen, de jongsten hand in hand met hun vader of moeder. De organisatie heeft het druk met alles in de gaten houden; zogenoemde ‘ijsmeesters’ lopen rond in oranje hesjes en houden alles in toom. Allen zijn vrijwilligers van de ijsclub.

In een paar dagen heeft de ijsclub de baan opgebouwd met hun vrijwilligers en behulp van professionals met wie zij samenwerken. Om het ijs te beschermen hebben ze de baan eerst omlijnt met hekken, om vandalisme te voorkomen. Vorig jaar was het ijs vernield, de hekken zorgen dat dit niet weer gebeurt. De schaatsbaan is niet nieuw, ijsclub Siberia organiseert dit al meerdere jaren, maar ze zijn erg afhankelijk van de weersomstandigheden gezien het natuurijs is. Er is een week vorst nodig, met een temperatuur van min 5 graden Celsius of lager. Hierdoor lukt het ze maar ongeveer eens in de drie jaar de baan te openen.

De ijsclub, zoals de naam al zegt, is een verzameling vrijwilligers met een liefde voor natuurijs. Daarnaast is de club ook actief buiten het winterseizoen; zo staan zij met hun Koek en Zopie op meerdere evenementen in de buurt door het jaar heen. Robbert van Vliet (58) is voorzitter en secretaris bij ijsclub Siberia. Hij vertelt: ‘In het begin werden we gevraagd door partners om ook mee te doen in de zomervakantie met activiteiten. We hebben op een gegeven moment gezegd, we willen activiteiten die laagdrempelig zijn, waar avontuur in zit, wat een beetje magie heeft.’ Hij draait zich om en verwijst naar de menigte die zich heeft verzameld, ‘Want het is gewoon een sprookje, hè? Als je hiernaar kijkt.’

Wegens de beperkte capaciteit en de locatie van de baan is het meer gericht op kinderen dan op echte ‘snel’ schaatsers. Dat past ook bij het doel van de organisatie. ‘Wij proberen het buitenspelen te promoten, avontuurlijk spelen en in beweging zijn,’ aldus Van Vliet. ‘En een beetje sport, en een beetje magie. Dat brengen we elk seizoen in een buitenfeestje.’

Buurtbewoner Belinda Herber (59) is aanwezig met haar dochter en kleinkinderen. Ze heeft het evenement gevonden via Facebook. ‘Echt leuk,’ zegt ze. Het doet haar aan vroeger denken. ‘Ja, toen ik hier vroeger woonde gingen we elke week, hier vlakbij.’ Vanwege de zachte winters de afgelopen jaren is schaatsen op natuurijs minder mogelijk. Zo was het dit jaar ook van korte duur: de ijsbaan is afgelopen vrijdag wegens de dooi na twee dagen gesloten.

Over de auteur

Fleur Koot

Mijn naam is Fleur Koot, ik ben 20 jaar oud en eerstejaars student aan de School voor de Journalistiek in Utrecht. Ik ben opgegroeid in Nieuwegein. Het grootste gedeelte van mijn lagere en middelbare school heb ik in Utrecht gedaan. Utrecht voelt dus echt als mijn thuis. Vanaf jongs af aan heb ik een grote liefde voor schrijven en lezen. Na vaak genoeg te horen hebben gekregen dat ik “te nieuwsgierig” ben, riep ik op mijn 12e dat ik later journaliste wilde worden. In 2020 heb ik de havo afgerond, hierna heb ik een aantal jaar gewerkt in de artiestencatering en daarna de horeca bij een concertgebouw/poppodium. In dat wereldje kwamen dagelijks allerlei verschillende mensen voorbij. Ik kwam in aanraking met zoveel diverse personen en culturen, dit wakkerde mijn interesse naar de wereld aan. De droom om journalist te worden bleef. Ik kijk er naar uit om mij tijdens deze opleiding verder te ontwikkelen, en misschien wel meer te doen dan ik zelf voor ogen had.