Utrecht Oost

Selecteer Pagina

“Het leukste is om met mensen te werken die wat kunnen”

“Het leukste is om met mensen te werken die wat kunnen”

Utrecht Oost- Door een te lage vaccinatiegraad voor de ziektes bof, mazelen en rodehond dreigt er een mazelenuitbraak aan te komen. Marc bonten, hoogleraar infectieziekten van UMC Utrecht is een deskundige op dit vlak. 

“Vwo, geneeskunde, gepromoveerd, opleiding tot internist, opleiding tot internist infectioloog, daarna nog in opleiding voor artsmicrobioloog. Dat zijn de opleidingen die ik gedaan heb om hier te komen. Op de middelbare school as eigenlijk al vrij snel de keuze gemaakt om geneeskunde te gaan doen. De verschillende fases in mijn carrière en de richtingen die ik daarin gekozen heb, die zijn niet echt vooraf bedacht. Dat komt gewoon op je pad. Ik werk al sinds 1991 dus ik werk al heel lang, maar binnen het medisch vak kun je voortdurend ontwikkelen en competenties werven. Waar ik me op dit moment vooral mee bezig hou is wetenschappelijke onderzoeken en grote studies. Dat doen we internationaal en dan leid ik een afdeling en een stichting waar in totaal ongeveer honderd mensen werken. En dat is de stichting ECRAID. Ik heb dus ook een rol als leidinggevende. Ik moet dus strategisch denken en dirigeren en die kwaliteiten komen ook terug in medisch specialist zijn. Wij hebben bijvoorbeeld tijdens de covid pandemie een grote internationale studie gedaan die heel veel resultaat heeft opgeleverd. We onderzochten de beste behandeling voor patiënten die op de intensive care lagen. Die behandeling wordt nog steeds gebruikt en daar ben ik erg trots op. Het enige nadeel aan deze baan is de bureaucratie in het academisch ziekenhuis en de vele vergaderingen. Daarnaast is het wel heel leuk om te werken met mensen die wat kunnen. Naast medisch specialist ben ik ook nog docent, een hoogleraar. Een hoogleraar doet onderzoek en die geeft ook onderwijs. Ik geef onderwijs aan mensen die met wetenschappelijk onderzoek bezig zijn, dus die aan het promoveren zijn en mensen die geneeskunde aan het studeren zijn. Dat zijn mensen aan de Universiteit Utrecht en UMC Utrecht is onderdeel van de universiteit. De balans tussen medisch specialist en hoogleraar zijn kan ik helemaal zelf bepalen dus dat gaat goed. Als docent zijnde kan ik heel goed mijn kwaliteit van uitleggen kwijt. Ik vind zelf dat ik dat goed kan. In het verleden heb ik ook in de patiëntenzorg gewerkt, maar ben daar nu mee gestopt. Je rolt uiteindelijk in een soort coördinerende, aansturende rol en langzaam maar zeker verdwijn je dan uit de patiëntenzorg. In de patiëntenzorg ,oftewel ziekenhuis, moet je up-to-date zijn en up-to-date blijven, dus daar maak je dan keuzes in om dat niet meer te gaan doen. En uiteindelijk zie je da je helemaal afdrijft. Ik heb ook nog op de intensive care gewerkt en daar zag je dan mensen binnenkomen die net een ongeluk gehad hebben en dan overlijden. Een keer kwam er een jonge dame op de afdeling die voorheen altijd gezond is geweest en die uiteindelijk aan een infectie is overleden. Daar ben ik wekenlang bij betrokken geweest en ze heeft het niet gered. Ik ben daar zelf niet heel lang meer mee bezig. Je zult het los moeten laten. 

 

Over de auteur

Tess Blokker

Tess Blokker is 18 jaar en woont in Nibbixwoud (Noord-Holland). Ze is een eerstejaars student Journalistiek op de Hogeschool van Utrecht. Na het kijken van heel veel misdaaddocumentaires, heeft de misdaadjournalistiek haar interesse gewekt. Naast de misdaadjournalistiek wilt ze verder ook nog ontdekken of andere onderwerpen in de journalistiek haar interesse kunnen wekken.